Koffie, crisis, zingeving en beleving

Wijnkenner? Grote kans dat u lid bent van een wijnclub, een paar boeken over wijn op de boekenplank staan en uw vakantie in Frankrijk steevast een bezoek aan een cave bevat. Het verhaal achter de wijn is interessant, brengt emotie met zich mee, wijn proeven is een beleving.

En koffie? Wat is daar mee aan de hand?
In het land van trend-analyse, spieden naar kansen en profiteren van de crisis is het een goed gebruik om trends te combineren en daarmee nieuwe fundamentele stromingen te ontdekken. Vandaag een korte beschouwing over de manier waarop koffie-gebruik een indicator is van een nieuw soort economie.

Veel cijfermateriaal laat zien dat de koffie consumptie in Nederland nog steeds toeneemt. George Cloony-effect? Of is het meer? Laten we eens gaan combineren met de crisis, zingeving en beleving.
Crisis, uit eten? Kost meer dan een lekker luxe koffie. Dus, wat doet u? Samen met vrienden en vriendinnen bezoekt u Starbucks, de CoffeeCompany of het Douwe-Egberts café. Das goedkoper, het is immers crisis. Koffie? Geen wijn? Kent u horeca-gelegenheden waar we met zn allen gezellig aan de wijn zitten, overdag, met een cupcake en collega's?
Zingeving? Altijd maar werken en jagen op euro's? Of werken aan sociale contacten, praten over je gezin, wat de zin van het leven is, hoe we onze wereld aan anderen willen achterlaten en andere gedachten met een welhaast filosofische inslag. Een bak koffie heeft de kracht om ons op die manier bij elkaar te brengen. Crisis? Die vergeten we bij een bak koffie.

Beleving? Naar de Efteling? Weekendje weg? Veel te duur, crisis. Samen naar de stad, waar de contouren van de stad van 2040 zichtbaar worden. Bron van creativiteit, waar lege winkelpanden omgebouwd zijn naar creativiteits-plaatsen, educatieshops, muziek-oefen-lokalen, ontmoetingsruimten, ZZP-kantoortjes, woningen en gemeente-loketten. Afgewisseld met Starbucks, de CoffeeCompany of het Douwe-Egberts café.
Het nieuwe werken, kinderopvang en Wifi bieden nieuwe werkplekken. Vandaag klap ik mn laptop open bij Starbucks en ga ik om 17.00 nog een een uurtje schilderen in de educatieshop. Oh ja, ik ben lid van de koffie-club. Eén keer per maand hebben we een koffie-proef avond. De wijnclub? Daar ben ik ook lid van.

In de nieuwe economie wordt de stad steeds meer een multi-centrum, meer dan alleen een koop-goot. Drinken we samen koffie, praten over de toekomst. Werken we op andere plekken dan kantoor. Halen de kinderen op, want de kinderopvang ligt naast het ZZP-kantoor en ontmoeten we aan het eind van de dag vrienden, met hun kinderen in de nieuwe belevings-coffee-shop. Waar ruimtes zijn waar kinderen huiswerk kunnen maken. Pap? Kun je me even afvragen?

Ik twijfel, dus ik besta!

Niets is zeker. Hoe zit dat? Hoe kan dat gebeuren? Is dat echt zo? Wat kunnen we doen? Twijfelvragen. Het begin van zekerheid. Sleutel tot continuïteit en winst.

De wetenschap heeft ons veel opgeleverd. Fundamenteel onderzoek helpt ons met het ontwikkelen van nieuwe medicijnen. Uitvindingen en innovaties helpen ons om raketten naar de maan te schieten. De wetenschap helpt ons vooruit door probleemstellingen te formuleren, twijfel te zaaien en vanuit die positie een nieuwe waarheid op te bouwen. Door deze twijfel te onderzoeken is er vooruitgang.

Jan Terlouw, oud-politicus en schrijver, stelt in een interview in Elsevier (december 2012) dat 'als mensen iets zeker weten, het einde dialoog is', 'Er niet meer valt te praten' en 'Als wetenschapper heb ik geleerd dat twijfel de grootste vriend van de wetenschap is. Altijd weer blijven zoeken naar de verfijning van de waarheid'.

Daarom noemen wij onze dienst De strategische dialoog. Als management consultant, werkzaam bij QNH, zoek ik met onze klanten naar de verfijning van de waarheid, naar het vergroten van de wendbaarheid van de onderneming, naar de essentie van het succes en manieren om de waarheid, met al haar kansen en bedreigingen, aan te wenden om de continuïteit van een onderneming te garanderen.
De twijfel is daarbij onze grootste vriend, die zorgt dat we blijven nadenken en onderzoeken. En we voorkomen verlamming door onderzoeksresulaten om te zetten in acties. Met ons koffertje methoden en technieken zetten wij de dialoog om in acties, van strategie naar jaarplan, dat is het devies.

Strategie is botheid - Lang leve Nederland?

Strategie, een vakgebied met bedrijfskundige inslag. Maar, volgens mij, veel meer het vakgebied van sociologie. Immers, bedrijven, organisaties, instituten, politieke partijen e.d. bestaan uit groepen mensen, en daar houdt de sociologie zich mee bezig. Reden dat ik de zienswijze van Herman Vuijsje (socioloog) in een artikel in het NRC van afgelopen zaterdag (15 december 2012) kort de revu wil laten passeren.

Vuijsjes beschouwt het anti-hierarchische sentiment op de nederlandse werkvloer. Hij memomeert het beeld dat in boekjes als Dealing with the Dutch wordt geschetst. Hij zoomt echter verder in op onze gedrag op de werkvloer en komt tot verrassende conclusies. In de praktijk blijken nederlanders niet zo bot te zijn als we wel eens denken. Talloze sociologische experimenten, ook van buitenlandse onderzoekers, tonen aan dat we steeds te maken hebben met een conformistische onderstroom.

Het is die onderstroom die ik verantwoordelijk acht voor het veelvuldig mislukken van verandertrajecten, welke voortkomen uit de strategie van organisaties. Veranderen vergt namelijk kritisch vermogen en scherpte op de uitgezette koers. En daar komt sociologie om de hoek kijken. Veel mensen conformeren zich namelijk aan de meerderheid in een groep, zelfs als de opvatting van die meerderheid evident onjuist is.
Voeg dit bij de toenemende onzekerheid over de vaste baan, met goede arbeidsvoorwaarden, het oprukkende model van CEO-achtige leiding, waarbij tegenspraak niet altijd wordt gewaardeerd en ziedaar, de basis voor een afkalvende continuiteit van de organisatie is gelegd. Want dat is het doel van strategie, streven naar continuïteit.

Ergo, koester de kritische medewerker, stel u zelf, als manager continu de vraag 'zitten we op het juiste spoor?' en, vooral (!), 'is die opmerking van die kritische collega waar of onwaar?'. Want dit gratis advies, deze uitdaging op de inhoud en het proces helpt om de juiste koers vast te houden. En dat is èèn van de essenties van strategie.
Wordt geen zonnekoning, zorg voor een veilige omgeving, wees niet eigenwijs, bestraf conformisme, huur een socioloog in en roep dan 'lang leve de botheid'. En weet dat Nederlanders op het werk helemaal niet bot zijn.

Weg met het gemeentehuis!

Gemeentelijke herindelingen. Innovatie in bestuursland. Eindelijk. Hoewel Strategiewerkt.nl niet politiek actief is, hebben we wel oog voor innovaties in de structuur van de overheid. Getriggerd door een interview met burgemeester Paul Depla, van de gemeente Heerlen, over een mogelijke herindeling in de regio Parkstad, stuitte ik op een interview met minister Plasterk over de nieuwe gemeente Molenwaard.

Daar zijn een aantal kernen samengevoegd, is er geen nieuw gemeentehuis, maar zijn er flexplekken op diverse lokaties en wordt (bv.) het paspoort thuis bezorgd. De nieuwe burgemeester geeft aan dat er wel een visie is op de nieuwe gemeente, maar dat de weg er naar toe een ontdekkingstocht zal zijn. Met maximaal aandacht voor het contact met de burger.

De mooiste innovatieve gedachte, principe, dat in het verslag van Radio 1 (maandag 10 december, 17.50 uur) over deze herindeling aan bod komt is van minister Plasterk. Hij stelt dat identificatie met de directe leefomgeving leidraad moet zijn. Mensen zijn ergens in een kern of leefgemeenschap geboren, hebben er gespeeld, wonen er, de kinderen gaan wellicht naar dezelfde kern naar school en leven in die realiteit. Zolang die realiteit in orde is maakt het niks uit waar het bestuur gevestigd is.
Knip dus bestuur en identificatie van elkaar los.

Wellicht een mooi handvat voor burgemeester Depla van Heerlen om de gevestigde denkwijze bij de overige bestuurders te beïnvloeden. Herkenbaarheid, identiteit, leefbaarheid en trots zijn drijfveren voor mensen op lokaal niveau. Thuis, op het werk, in de vereniging en de regio. Zo is herindeling geen politieke kwestie meer, maar een voorbeeld van innovatief denken, een nieuwe uitvinding dus!

Onthechting als innovatie

Niet bezit maar de toegang tot. Dat is de toekomst.
Hoe de praktijk uit de ene sector kan worden toegepast in andere sectoren.

We schreven er als een over. Over de manier waarop toegang tot hulpmiddelen belangrijker is dan het bezit er van. U kent het zelf wel. Niet een waterput in de tuin, maar een kraan die water levert. Niet een kolenkit in de schuur, maar een gasleiding die gas levert. In beide gevallen vindt u dat heel gewoon.

De waterleidingmaatschappij en de GasUnie (of uw energie leverancier) staan in
voor de levering. U schat hun betrokkenheid hoog in. Weet dat de overheid in de marge meekijkt en draait iedere avond de thermostaat een graadje hoger. In dat zelfde rijtje staat al sinds een aantal jaren de opslag van uw mail en foto's. Niet meer op de pc of laptop maar netjes in de Cloud. Op een harde schijf in Timboekto. Bij Google, Skydrive of dropbox. U slaapt rustig en mocht het huis afbranden dan is er niks aan de hand.

Hoeveel anders is het bij andere bezittingen. Uw auto koopt u, poets hem netjes en moet em na jaren weer verkopen. Uw meubels, zelf gekocht, belanden op de stortplaats. Boeken, soms nog via de bibliotheek, belanden bij het oud papier. Het kan ook anders. Gaat je TV kapot dat wordt hij gerepareerd. Boek uit? Je krijgt een ander boek, zoals dat al bij de bibliotheek het geval is. Je koopt dus niet een product maar een dienst. Je raakt onthecht van bezit en denkt alleen nog maar in termen van gebruik en niet verbruik. Je koopt gaten in de muur, niet een boormachine. Je huurt lage temperaturen en niet een koelkast.

Wat als we al die spullen inderdaad gaan lenen? Er een soort van statiegeld op betalen, betalen voor de werking en toegang en de fabrikanten verantwoordelijk houden om de goederen weer in te nemen of te repareren.
Europarlementarier Judit Merkies stelt in een interview in de Volkskrant (11 december 2012) dat dit wel eens het antwoord zou kunnen zijn op het grondstoffentekort.

Aan de hand van vele voorbeelden laat ze zien hoe de voordelen opwegen tegen de, ogenschijnlijke, nadelen. Een mooi voorbeeld van een ander denk- en gedragspatroon.
En goed om te zien hoe voorbeelden uit de ene bedrijfstak, energie, water en ict een inspiratie vormen voor andere bedrijfstakken. Dat hoort ook innovatie! Kijken naar anderen en voorbeelden volgen.

Een cadeaubon die milieuvriendelijk is, opvalt en je identiteit versterkt.

En nog een lijstje van Porter in toegepaste vorm als bonus!

Gisteravond kregen we van een stel vrienden een aantal cadeaubonnen van "De Lappemanj" in Heerlen. Een leuk, klein winkeltje met een keur aan houten speelgoed.

De cadeaubonnen an sich zijn al de moeite waard. Waarom? Het zijn houten "kaartjes" waar de naam, gegevens van de winkel en een bedrag op staat. Verder niets. Geen uiterlijke datum, geen naam van de ontvanger of andere zaken die we normaliter gewend zijn op cadeaubonnen.

Erg slim wat mij betreft, want ze zijn dus "oneindig" recyclebaar (milieuvriendelijk), ze vallen op door hun materiaal en ze dragen bij aan de identiteit van de zaak door van hout te zijn en ze daarmee dezelfde uitstraling te hebben als de winkel. Buiten dat is het niet aangeven van een uiterlijke datum op een cadeaubon voor mij ook een stukje klantvriendelijkheid.

Zo zie je maar dat het versterken van je identiteit vaak in hele kleine dingen kan zitten die in dit geval ook nog eens bijdragen aan MVO én klantvriendelijk zijn.

Bovenstaand voorbeeld is natuurlijk slechts een klein deeltje van een organisatie.
Omdat we de 5 krachten van Porter op alle organisaties kunnen loslaten zal ik dat bij dezen ook doen voor een "simpel" winkeltje in houten speelgoed.

1. De macht van leveranciers - er zijn vele fabrikanten en leveranciers voor houten speelgoed. De macht van de leveranciers is dus gering en niet bedreigend.
2. De macht van afnemers - er is een grote groep (potentiële) afnemers, namelijk iedereen die in de markt is voor speelgoed. De emotionele band (wie heeft er vroeger niet met houten speelgoed gespeeld?) en de indruk van kwaliteit (robuust materiaal, duurzaam) maakt dat de prijzen niet erg onder druk staan. Klanten zijn bereid te betalen.
3. De mate waarin substituten en complementaire goederen verkrijgbaar zijn - de speelgoedmarkt is erg groot. Er zijn leg(i)o alternatieven te verzinnen voor houten speelgoed. Loop maar eens een willekeurige speelgoedwinkel binnen. Alle speelgoed zou per definitie een substituut kunnen zijn, maar ook tablets (al dan niet speciaal voor kinderen) zijn dat.
4. De dreiging van nieuwe toetreders tot de markt - Nieuwe toetreders in de zin van traditionele winkels met houten speelgoed zijn niet in hele grote getale aanwezig of in opkomst. Bovendien heeft "De Lappemanj" grote bekendheid en een goede reputatie. Wel komen er steeds meer webshops waarbij de consument vanuit de luie stoel kan bestellen. Dit is een gevaar, maar hier kan op ingespeeld worden door het gevoel van houten speelgoed te benadrukken en de winkel nog meer als beleving neer te zetten. Een eigen webshop is ook een optie, al druist dit wellicht in tegen het bedrijfs-dna. Er is nu namelijk "niet eens" een website. .
5. De interne concurrentie van spelers op de markt - In de markt waarin "De Lappemanj" actief is, is van een hevige interne concurrentie geen sprake. Men heeft allemaal een vaste klantenkring. De strijd om nieuwe klanten is behoorlijk vriendelijk en past daarmee bij de uitstraling van de geleverde goederen. Verwacht in deze markt geen harde marketingacties of "concurrentievermorzelende" tactieken.

Managershand - tips van Porter

Als Master-trainer wil ik wel even wijzen op de pink-houding.
In zie in onderstaande foto een rechte pink.
Beter, om het argument kracht bij te zetten, is het om de pink op een bolle wijze te positioneren.

Als we daar niet strak aan vast houden verliezen we ons gold-label.
En das natuurlijk funest voor onze reliability.
En daarmee onze positie in de markt.

Laat ik, volledigheidshalve, nog eens even de 5 krachten op 'n rijtje zetten.
1. De macht van leveranciers - zoals jullie weten is er maar 1 wereldwijd label voor handtrainingen. En daar zijn we van afhankelijk (zie mijn eerdere opmerking over ons gold-label).
2. De macht van afnemers - de tarieven voor trainingen staan onder druk. Gelukkig ziet de markt in dat de managers-hand significant concurrentievoordeel oplevert. Daarmee kunnen we voorkomen dat we in een tarievenslag terecht komen.
3. De mate waarin substituten en complementaire goederen verkrijgbaar zijn - sinds kort worden er ook voet-houdings-trainingen verkocht. Een geluk dat dit alleen in zuidelijke landen (immers, meer teenslippers) succesvol in de markt wordt gezet.
4. De dreiging van nieuwe toetreders tot de markt - Ook hier is aandacht vereist. We hebben een paar start-ups direct kunnen overnemen en dankzij onze juristen een aantal toetreders onderuit kunnen halen.
5. De interne concurrentie van spelers op de markt - Tot op heden hebben we daar geen last van. Zolang we nieuwe toetreders kunnen vermorzelen is er niks aan de hand.

Dus. Doe recht aan ons credo "Meer mans met de managershand"
Op naar 2013.

Groet
Dr.Ir. Pinkeltje MBA
CEO De zesde vinger

ReAuthored

Hoe de ideeën van een Amerikaans gezin werden vertaald in een bedrijfsmatige, innovatieve oplossing.

Enige tijd geleden kwam ik op internet een heel bijzondere case tegen voor tablets. Het bedrijf ReAuthored maakt op maat schitterende tabletcases uit echte boeken. Zowel het innovatieve product als ook het verhaal achter het bedrijf is de moeite waard.

ReAuthored werd in april 2011 opgericht door een getrouwd stel dat bij al jaren bij hetzelfde bedrijf werkten. Totdat ze er beiden genoeg van hadden. Ze wilden niet meer meegesleurd worden in de 'corporate culture', maar waren vastbesloten om hun eigen ideeën en dromen te verwezenlijken.

Ironisch genoeg ontstond het idee voor hun bedrijf op hun werk. Een collega had een zelfgemaakt cadeau gemaakt voor zijn vriendin: in een boek had hij met een mes de binnenkant weggesneden zodat er precies voldoende ruimte ontstond om een tablet in te leggen. Dit zou de basis worden voor hun inmiddels succesvolle onderneming.

Out-of-the-box denken hoeft niet moeilijk te zijn. Belangrijk is dat je je eigen ideeën en dromen kan verwezenlijken in realistische doelen. Hun product is eenvoudig, praktisch en positioneert een mooie niche binnen de markt voor tablet-cases. 

Ook dit is een schitterend voorbeeld van innovatie; het pragmatisch geheel van menselijke handelingen gericht op vernieuwing van (bestaande) producten.

Bron: www.reauthored.com 

De vraag als strategie-instrument

"Ik weet het zeker!" Of, nog krachtiger, "Zo gaan we het doen!". Uitingen van doortastendheid, krachtig leiderschap of ..... ? Hoe een vragende houding wellicht leidt tot een betere strategie.

Regelmatig sla ik mijn boekenkast na op onderwerpen, nodig om mijn klanten verder te helpen. Gisteren bladerde ik door het boek 'Michael Porter; de essentie van competitie en strategie' (auteur: Joan Magretta) en stond een tijdje stil bij de vraag 'Wat betekent het om een duidelijke competitieve positie in te nemen?' Het eerste antwoord daarop is, zoals Porter het stelt, the unique value proposition. En één van de eerste stappen van strategie is dus het antwoord op deze vraag te zoeken.

Getriggerd door deze essentie, namelijk de kracht van vragen, stuitte ik op een tweetal blogs waarin de kracht van vragen in relatie met strategie, ook werd aangehaald. Dat wil ik met u delen, om zo voordeel voor uw organisatie, divisie, afdeling of team te behalen.

Rob Manders gaat in één van zijn blog-posts in op de kracht van vragen in het verkooproces. Hij stelt (ik citeer) "Focus, in plaats van het stellen van vragen over problemen, pijn, of uitdagingen, op dromen, hoop en aspiraties van uw klant. Krijg hem of haar zover om verbinding te maken met hoe het leven zou zijn als en wanneer hij of zij zaken zou doen met u. “Hoe zou mijn product u kunnen helpen om úw doel te bereiken? Hoe zou onze software úw productiviteit kunnen verhogen, úw efficiëntie, úw winst? Wat gaat u doen met de extra cashflow, tijd of gemoedsrust die ik ú kan bezorgen?”

Oftewel, volgens Strategiewerkt.nl, vraag wat de unieke propositie is. Krijgt een verkoper onduidelijke of afwijzende antwoorden, of ketsen verkopen af dan is dan een gratis advies over uw strategie.

Bernard Mar wijst in zijn artikel op de houding bij Google. Hoe daar met vragen wordt omgegaan. Hij zegt "Google’s executive chairman Eric Schmidt says: “We run the company by questions, not by answers. So in the strategy process we've so far formulated 30 questions that we have to answer […]. You ask it as a question, rather than a pithy answer, and that stimulates conversation. Out of the conversation comes innovation. Innovation is not something that I just wake up one day and say 'I want to innovate.' I think you get a better innovative culture if you ask it as a question.”

En dat is precies wat wij doen met onze dienst De strategische dialoog. Vragen stellen, onderzoeken, toetsen, mijmeren en antwoorden vinden. Om zo uw unieke positie in de markt te bepalen en bij te dragen aan uw winstgevendheid.

Dialoog en utilitarisme als basis voor winst

Het betwisten van macht, verschillende waarheden en het onderzoeken van ieders bijdrage aan het algemene nut zijn enkele kernpunten van het Utilitarisme. De meest bekendste filosoof John Stuart Mills (Publicatie Utilitarianism (1861)) heeft het utilitarisme pas echt op de kaart gezet.

En ook heden ten dage bepaalt het utilitarisme in vele opzichten ons leven. Denk maar eens aan politieke partijen, die ieder op zich, denken dat zij de waarheid in pacht hebben inzake het algemene nut, "Wij weten wat goed is voor ons land".

Onze dienst 'De strategisch dialoog' maakt deels gebruik van zienswijzen van het utilitarisme. Omdat wij, samen met onze klanten, continu op zoek gaan naar vernieuwing en verandering, stellen we de bestaande situatie ter discussie. Door vragen te stellen, te zoeken naar de best mogelijke oplossing (= het algemene nut), de meest waarschijnlijke waarheid te ontdekken en dat alles in een sfeer van gelijkheid (dus niet op basis van macht en hiërarchie) komen we tot verrassende oplossingen.

Oplossingen die bijdragen aan winst voor de onderneming. Zo passen wij succesvol bedrijfskundige en filosofische inzichten en principes toe tijdens de strategische dialoog.
Welke principes gebruikt u om de winst van uw onderneming te garanderen? Sla het boek filosofie voor beginners. er eens op na. Winst gegarandeerd.

E-mail knipkaart groot succes

Anders denken, anders doen. Onverwachte zaken, schokkend en verfrissend. Zomaar een aantal statements en aannames die innovatie kunnen voeden.
In samenspraak met een klant hebben we recent, voor de zomer, gekozen om gedragsveranderingen te bewerkstelligen door het principe van schaarste in te voeren.
Een principe dat we regelmatig toepassen om de essentie van de bedrijfsvoering te doorgronden en werkzaamheden efficienter te laten verlopen.

Welke schaarste hebben we gecreeerd? We hebben iedereen in het bedrijf een e-mail knipkaart gegeven. Natuurlijk niet letterlijk, maar in het e-mail systeem werd een parameter ingesteld die ervoor zorgde dat iedereen slechts 5 mailtjes per dag naar collega's kon sturen.





Het effect? Heel bijzonder. Medewerkers konden zich beter concentreren op hun kerntaken, de output nam toe, de kwaliteit van de communicatie nam toe, er ontstond minder ruis op de werkvloer en de samenwerking over afdelingen heen verbeterde.
Onderbuik gevoel? Nee, op voorhand was er meetinstrumentarium ontworpen waardoor we de resultaten konden aantonen.

Schaarste als innovatie! Wie volgt?

Arbeidsmigranten als levensader voor je eigen economie

Herijk je strategie wel regelmatig!

De ligging van de Filipijnen

Afgelopen zondag zag ik op televisie het reisprogramma "3 op reis". Hierin kwam de situatie van de Filipijnen aan bod. Het land an sich is een redelijk vreemde eend in de Aziatische bijt. Door eeuwenlange Spaanse overheersing gevolgd door een eeuw (al was het formeel een halve eeuw) Amerikaanse heerschappij spreekt men er overwegend prima Engels en is het Spaans ook nog aardig in orde. Economisch doet men het zeker niet slecht. Met name door landbouw, textielindustrie en mijnbouw. Er liggen echter nog meer mogelijkheden, namelijk: arbeidsmigratie.

OK-assistenten uit de Filipijnen

De inwoners van deze archipel hadden dit ook door en gingen daarom en masse naar het buitenland om te werken als au pairs, verpleegkundigen, zeelieden en dergelijke. De laatste jaren vinden ook doktoren, ICT-ers en andere hooggeschoolden de weg naar het buitenland. Dit gaf en geeft de eigen economie een flinke boost omdat deze, vaak tijdelijke, arbeidsmigranten hun families vanuit het buitenland onderhouden. Bovendien brengen ze, bij terugkomst na een aantal jaren, een stevige dosis ervaring en kennis mee waar hun land alleen maar profijt bij heeft.

De staat heeft dit ook gezien en heeft vervolgens goed naar hun "businessmodel" gekeken en, heel belangrijk, keuzes gemaakt. Men zag het naar het buitenland vertrekken van een flink percentage van hun (geschoolde) bevolking niet als een bedreiging, maar als een kans. Daarop is in de jaren '70 besloten om speciale opleidingsprogramma's op te zetten voor arbeidsmigranten. Deze "Filipino Overseas Workers" zorgen tot op de dag van vandaag voor een steeds groter aandeel (inmiddels 11%) in het bruto binnenlands product door het geld dat ze opsturen.

De Filipijnen zijn na veel grotere landen als India, China en Mexico nummer vier wereldwijd als het gaat om arbeidsmigranten. Een goed voorbeeld hoe een klein land, door gericht keuzes te maken, groot kan worden.

Strategie werkt dus ook op landenniveau. President Marcos, degene die de arbeidsmigratie als een kracht zag, durfde keuzes te maken en had het lef om hierop te focussen. Dit is ook hoe we we bij onze klanten te werk gaan. Ga uit van je eigen kracht ("ga in de bretels hangen", noemen we dit), ga op zoek naar waar je écht goed in bent, onderken kansen en maak vervolgens gerichte keuzes waar acties uit volgen. Nog belangrijker: hou vervolgens ook hieraan vast, waarbij herijken wel een vast onderdeel van je bedrijfsvoering is.

Dit herijken, want ook de bovenstaande medaille heeft een keerzijde, dient men ook in de Filipijnen te doen. Door de arbeidsmigratie groeien ongeveer 6 miljoen kinderen op zonder 1 van de ouders. Dit brengt grote sociale problemen met zich mee. Zaak is dus om de arbeidsmigranten die terugkomen uit het buitenland aan te zetten om hun landgenoten nu op sociaal vlak te ondersteunen en kinderen mee op te voeden (au pairs), zorg te optimaliseren (verpleegsters, artsen, psychologen) en opleiding te verzorgen (alle hoger geschoolden). Benieuwd of de huidige Filipijnse regering daar ook keuzes in durft te maken en hun strategie zal herijken om ook in de toekomst goede arbeidsmigranten te kunnen leveren.

Madonna, elastiekjes en spierpijn

Eèn van de missies van Strategiewerkt.nl is het vakgebied van strategievorming te ontdoen van haar ver-van-mijn-bed-show-karakter en bij organisaties werkbaar te maken. Niet voor niks is onze werktitel en blognaam Strategiewerkt. Daarbij maken we veelvuldig gebruik van metaforen om de essentie van strategievorming duidelijk te maken.

Daarbij gebruiken we de borsten van Madonna, de elastiekjes van de postbode en de spierpijn die optreed na een sportieve inspanning vaak als metafoor.

Metafoor 1 - zoeken naar continue vernieuwing.

Holiday, 1983, èèn van de bekendste hits op haar debuutalbum. Dan al uitdagend en controversieel, weet ze in de decennia daarna iedere keer haar publiek te verrassen met haar acts en kleding. Popkenners roemen haar voor de manier waarop ze zichzelf iedere keer opnieuw uitvindt. Waardoor ze nog steeds, 30 jaar later, geld verdient als artiest.

Metafoor 2 - oprekken maar voorkomen dat het elastiekje knapt.

Comfort, stretch of stress? Wat is beter? Verandert er iets als je in de comfort zone blijft of moet je net een stap verder gaan? Rek een elastiek uit, probeer het om je middel te krijgen en voorkom dat het knapt. Kun je een elastiek langzaam rekken? Kunst is om de grens op te zoeken maar te voorkomen dat het elastiek breekt.

Metafoor 3 - Trainen voor de marathon en tussentijds spierpijn oplopen

Wel eens nagedacht over het lopen van een marathon? Mij is het een aantal keren gelukt. Een doel gesteld, schema's uitgezocht, discipline getoond, standvastig geweest en af en toe spierpijn na een lange duurloop.

Maar, al met al, een doel behaald dat eerst niet haalbaar leek.

En wat doet jouw organisatie? Toe aan een nieuwe strategie?

Vervolgens vragen we aan onze klanten welke metafoor zij, uit eigen ervaring, kunnen gebruiken om het thema strategie binnen hun organisatie handen en voeten te geven. Dus, wacht niet langer, stel je doelen en ga voor de winst van jouw organisatie. Want dat krijg je terug als je aan de slag gaat met strategie.

Dankjewel Meneer Pastoor

Meneer Pastoor komt op bezoek en vraagt hoe het staat met kerkbezoek, waarom we lid zijn van een vakbond en als we niet uitkijken in de hel belanden. Realiteit? Midden vorige eeuw werkelijkheid in Nederland. Een tijd van verzuiling, waarin mensen, consumenten dus, verbonden waren aan zuilen. Die bepaalden het leven, lidmaatschap van verenigingen, waar je de aardappelen en kleding kocht. Hoe je stemde, waar je fan van was en waar je werkte.

Maar zuilen bestaan niet meer in Nederland. Lang leve de nieuwe zuilen, merken en bedrijven. Vodafone een belbedrijf? Welnee, een mediabedrijf waarmee je jezelf kunt identificeren. Het Limburgs Dagbad een krant. Natuurlijk niet. Sinds jaren een kennisinstituut, Heemkunde centrum en hoeder van de Limburgse cultuur en geschiedenis.
Nike een sportmerk? Ben jij gek. Al mijn facebook vrienden zijn lid van de Nike community.

Nike, sportmerk, horlogemerk, voedselfabrikant en zichtbaar in de schappen van de Jumbo, TV zender, automerk en maker van magazines. Nike? dat ben ik, dat is mijn lifestyle, ik sta er mee op en ga er mee naar bed. Nike is mijn nieuwe zuil.

Mijn buurman is een echte Vodafoner! Mijn neef een typische LD-dagblad man, altijd in de weer voor de buurt, de voetbalclub. Op vakantie in Limburg, drinkt LD wijn en eet alleen maar in restaurants met lokale producten.

Lang leve de nieuwe zuilen en multi-bedrijven die niet zozeer producten en diensten leveren, maar een lifestyle faciliteren en gelijkgestemden over het hele land met elkaar in verbinding brengen.

Dus! Beste dagbladen en telecom providers, op naar het nieuwe bedrijfsmodel. Op naar de zuilen van de 21e eeuw, de merken.
Met dank aan meneer Pastoor, inspirator van business modellen.

"En we gaan allemaal inzetten op groente en fruit!"

 Onderscheidend vermogen of andere redenen voor keuze speerpunten supermarktketens?

De laatste tijd zie ik van Lidl, Albert Heijn, Jan Linders en nog wat supermarktketens de ene na de andere uiting die de versheid, kwaliteit en gunstige prijs van hun groente en fruit moet benadrukken. Waarom allemaal onderscheidend vermogen in dezelfde hoek van je winkel zoeken vraag ik me dan af?

Of is onderscheidend vermogen helemaal niet de reden en zit er op groente en fruit simpelweg meer marge dan op de andere producten die ze allemaal verkopen? Misschien is de trend "gezonder leven" wel een drijfveer? Of is het eten van genoeg groente en fruit een investering om de steeds hoger wordende eigen kosten (naast de premie) voor de zorg te beperken? Zomaar een paar mogelijke redenen voor de massale offensieven van supermarktketens op groente- en fruitgebied.


Voortdurend om je heen kijken om zaken te spotten die je opvallen. Dat is één van de krachten van Strategiewerkt.nl. Uit die koker komt dan ook bovenstaande constatering met daaraan gekoppeld wat vragen en mogelijke antwoorden/inzichten. Hierbij wil ik de lezers van deze blog vragen om aan te geven waar het volgens hen in zit. Misschien zit er tussen de lezers wel iemand uit de supermarktwereld. Die nodig ik dan natuurlijk nog eens éxtra uit om te reageren.

De zwaartekracht werkt nog steeds

Dit weekend gelezen. Een mooie analyse, door Arjen van Veelen (nrc next), over de essentie van Red Bull en de sprong van Felix Baumgartner. Arjen noemt de sprong 'een bevestiging van de zwaartekracht', laat ook nog even zien dat Joe Kittinger in 1960 al een zelfde sprong maakte, en toont tenslotte nog eens haarfijntjes aan waar de kracht van Red Bull in schuilt. En dat is wat ik u vandaag, op zondagavond, nog mee wil geven als waardevolle informatie voor het bouwen van uw eigen merk.

van Veelen stelt 'vergeet even de blikjes: de core-business van Red Bull is spektakel en lifestyle'. 'Het is vooral een mediabedrijf: het organiseert evenementen, maakt televisie en organiseert sportwedstrijden voor, bijvoorbeeld, stuntvliegen, klifduiken en parachutespringen. En vergeet niet de zelf verzonnen skate-wedstrijden Crushed Ice.'
En dat is natuurlijk knap om zo je eigen merk te promoten.

Dus? Vergeet eens een keer wat jouw organisatie daadwerkelijk over de toonbank schuift en bouw een merk met beleving, emotie en spektakel. Tonic en 7-up duf? Ja, heel duf.
Zo, nu lekker een kopje Nespresso tanken en het weekend afsluiten. Ja, ook ik drink een merk met emotie. Met dank aan George Clooney.

(Overigens. In datzelfde artikel beschouwt van Veelen ook op mooie wijze de stilstand van innovaties door het oprukken van de commercie.
Bron: Een teken van Armoe, NRC Opinie en Debat, zaterdag 20 oktober 2012)

Inspiratie op de grasmat: Fortuna wordt kampioen

Roda JC, Ajax of FC Twente een voetbalvereniging? Wij willen kampioen worden?

Helaas, die tijden zijn voorbij en komen nooit meer terug. Hoe een voetbalclub, ja, uw clubje, helemaak niks meer met winnen en kampioen worden heeft te maken. Een verandering van perspectief. De nieuwe kampioen? Die heet Fortuna Sittard.

Nou ja, uiteindelijk is het doel om kampioen worden. Maar wellicht is het beter om een ander vertrekpunt te kiezen. Net zoals bij FC Barcelona het devies is De beste te zijn. Immers, dan wordt je als gevolg daarvan kampioen.
En dat, een ander vertrekpunt, een andere invalshoek, is wat ze bij Fortuna Sittard hebben begrepen. Niet meer lonken en hopen op olie-dollars. Nee, zelf het heft in handen nemen en een inspirerende stip op de horizon zetten. Want dat kan een drijvende kracht vormen. Martin Masset, voormalig marketingman van Sarah Lee, heeft het goed begrepen. Niet het goed voetballen op de vrijdagvond staat centraal, maar Het merk Fortuna herladen, aldus Martin. En daarbij worden meteen drie pijlers uit de grond gestampt:
1. Pionierschap, als symbool voor het feit dat Fortuna ooit aan de basis van het nederlandse profvoetbal stond.
2. Talentontwikkeling, blijkbaar had Fortuna, samen met Ajax, de beste jeugdopleiding van Nederland.
3. Maatschappelijke verbondenheid. Die laatste interpreteer ik als 'voetbal als voorbeeld en symbool voor verbondenheid, samen ondernemen, streven naar het beste en actief & gezond zijn'.

Fortuna, een pluim. Jullie hebben het begrepen. Net als al die organisaties die succesvol zijn door een inspirerende stip op de horizon te zetten.
"Nao veure Fortuna, Fortuna laot gaon. Waat kan òs gebeure, veer zeen neit te sjlaon. Mit èllef man aan 'm, dat is òs idee."

Afsluitende vraag: hebben bedrijven ook een clublied?

bron: Limburgs Dagblad, zaterdag 6 oktober 2012.

Welles, Nietes!

Argumenten aandragen om iets wel of niet te doen. Of nadenken over links of rechts afbuigen. Onderdeel van de dagelijkse beslommeringen aan de keukentafel, maar natuurlijk ook in de board-room, teamoverleg, management overleg en directie-meetings bij alle organisaties. Ongeacht het product of dienst dat geleverd wordt.
Dus waarom langer zoeken naar een standaard plus-min kaart als er ook zoiets is als de argumentenkaart.

In onze onze adviespraktijk passen we continu technieken toe om een bijdrage te leveren aan innovatie, vernieuwing, verbetering en daarmee samenhangende thema's als strategievorming en verandermanagement. Eén van de hulpmiddelen die we daarvoor, in een andere vorm, gebruiken is het principe van de argumentenkaart.

Niet een idee van onszelf, maar afgekeken bij De Argumenten Fabriek. De Argumentenkaart geeft een overzicht van alle relevante argumenten voor en tegen een bepaald onderwerp. Debatten lopen soms vast omdat mensen door de bomen het bos niet meer zien. Het helpt dan om de argumenten voor beide kanten op een overzichtelijke wijze in kaart te brengen.

Dus, .... morgenvroeg meteen de viltstiften van de kids inpikken en aan de slag tijdens de teammeeting of bij een discussie over wie nu weer de afwas moet doen.

"Uw belminuten? Nee, die zijn weg."

Een retentiemiddel voor het oprapen?

Iedereen heeft het weleens gehad of loopt er ooit tegenaan: je hebt een flinke bundel aan belminuten, maar door de één of andere reden heb je ze niet iedere maand op. Nu is het vaak zo dat je deze kunt behouden en je dus minuten spaart (die je nooit opmaakt) of dat je ze na een bepaalde periode "gewoon" kwijt bent.

Retentie is al jaren een heet hangijzer binnen de (mobiele) telefonie, daarom ben ik van mening dat de aanbieders meer kunnen doen met de minuten die klanten niet gebruiken. Relatief goedkoop ook.

Stel je bijvoorbeeld voor dat je aan het einde van je abonnementsjaar een overzichtje krijgt met de minuten die je over hebt en dat je daarvoor sms-tegoed, een databundel, een buitenlandbundel, korting op een nieuw abonnement/toestel of misschien wel tegoedbonnen van andere bedrijven (kleding, horeca, etc.) kunt krijgen.
Dit geeft je in ieder geval het gevoel dat je minuten en dus je geld niet "weg" is.

Nu is het natuurlijk wel zo dat je als telecomaanbieder niet wilt aanmoedigen dat mensen bewust minder gaan bellen om minuten over te houden of dat je ze structureel gaat belonen als ze minder van je diensten gebruik maken. Daarom stel ik voor om uit het hierboven reeds genoemde overzicht de klant op basis van de twee maanden waarin hij het minst belde iets terug te geven.

Wie vind mij leuk?

Een sympathieke collega, lieve vrienden en een vriendelijke buurman. Hoe leuk kan het leven zijn. Je gunt ze iets, staat voor ze klaar of vertelt aan iedereen door hoe aardig ze wel niet zijn. Geldt dat ook voor bedrijven? Welk bedrijf vinden we sympathiek? Gunnen we ze onze aankoop en blijven we ze trouw?
In de literatuur ook wel bekend als reputatiemanagement. Hoewel ik die term niet echt sympathiek vind. Sympathiek ben je vanuit je hart, door de moraal, je opvoeding en levenshouding.

Laten we eens bezien hoe we binnen bedrijven de sympathiefactor kunnen verhogen om zo meer omzet te genereren. En welke bedrijven zijn sympathiek? Ziehier een aantal sympathie-tips.
1. Reclame campagnes met sympathieke nederlanders of stripfiguren
Bv. de supermarktmanager van AH, Flipje van Tiel, echte mensen bij Ben (gsm aanbieder), de Vishandelaren van KPN (ik roggel het wel ff)

2. Fouten herkennen en erkennen, niet eromheen draaien en boete doen.
Wie geeft de meest eerlijke antwoorden bij Radar (TROS TV)
3. Groen zijn en groen verkopen, en niet alleen met een groen logo.
Bv. Greenchoice, geen grijze stroom maar op en top groen.
4. Je werknemerspopulatie een afspiegeling van de samenleving laten zijn.
Een schoenenverkoopster kan gerust in een rolstoel zitten.
5. Eerst de klacht aanhoren (en oplossen), daarna pas de garantie raadplegen.
Dus niet, zoals bij Apple, de klant afstraffen met een niet-aangeschafte Apple-care.
6. Bij het schuldig blijven van een antwoord door ontbrekende kennis altijd zeggen 'ik ga het voor u navragen'
Koop ik nespresso-cups en krijg ik als antwoord op mijn vraag 'wat kost deze recycle container?' het antwoord 'weet ik niet', waarna de bediende doorgaat met andere werkzaamheden.
7. Mystery-customers
Stuur uw vrienden en kennissen op uw bedrijf af, kleine&geheime video-camera op de revers en de klantervaring laten filmen.
Veel toegepaste methode bij TV-programma's

Tot slot, werf sympathieke medewerkers. Want (ik citeer tele2) 'service is geen afdeling maar een houding'. Veel succes met het verhogen van uw sympathie-factor.

Suffe zeurende moeder boven de 45 is een zegen!

Waarheid, misvatting, feit of fictie? Hoe makkelijk is het om op onderbuikgevoel medewerkers van een bedrijf af te schrijven, op een zijspoor te zetten of als balast te betitelen. Het beeld "een werkende moeder, 50 jaar oud, altijd zeurend en tevreden met haar dagelijkse taken" als niet-waardevol voor een onderneming klopt niet.
Althans, dat is wat de auteurs, Naomi Ellemers (hoogleraar sociale en organisatiepsychologie) en Dick de Gilder (organisatiewetenschapper), van het boek Je werkt anders dan je denkt, beweren.

In het NRC van zaterdag 15 september somt Friederike de Raat vijf misverstanden op.
1. Carriere maken is goed en maakt gelukkig
2. Vers bloed is de oplossing voor bedrijven
3. Zeurende collega's zijn ballast voor het bedrijf
4. Werkende moeders zijn een ramp
5. Boven de 45 tel je niet mee op de werkvloer.

Misverstanden die geïllustreerd worden door de volgende uitspraken:
- Waarom zijn er alleen high-potential trajecten voor mensen tot pakweg 25 jaar? Waarom zou iemand van 45 jaar dat niet kunnen volgen?
- Verse collega's zijn in het begin vaak onzeker en conformeren zich aan de bestaande cultuur
- Zeurende medewerkers bewaken vaak de kwaliteit van het proces en voorkomen hoge risico's
- Mensen gaan beter functioneren als de combinatie werk en gezin mogelijk wordt gemaakt
- Het is economisch rendabeler om 45+ bij de les te houden dan ze weg te sturen met een dure vertrekregeling.

Kortom, leesvoer voor de HR-functionaris, directeur en aandeelhouder om een een aantal misvatting te onderzoeken, en meer uit de onderneming te halen dan gedacht.
Voor ons, van Strategiewerkt, weer een voorbeeld van systeem I en systeem II denken.

Eekhoorntjes en vrijgezellenfeesten

Inspiratie aan de ontbijttafel. Voor mn neus is een eekhoorntje driftig in de weer met het verzamelen van voedsel. Op Facebook een bericht van een vrijgezellen feest van een limburgse vriendengroep in Italie. Niet klimmen en skiën bij Snowworld (naast de deur). Maar een vliegreis en ver weg. Wie zijn je concurrenten? En hoe kun je nieuwe ideeën op doen?

Koos Hendriks van Snowworld (vestigingen in Zoetermeer en Landgraaf) riep aan aantal jaren geleden al eens dat hij de meeste concurrentie heeft van een dagtripje Barcelona. Dat is op het eerste gezicht natuurlijk de wereld op zn kop. Maar goed. Gelijk heeft hij. Voor de prijs van een Ryanair ticket en een hotelaanbieding kost een weekend Barcelona evenveel als een dag skien bij Snowworld.

En dat is nu net het inzicht dat ontstaat als je periodiek een bedrijfstak analyse uitvoert. In dit geval is de bedrijfstak niet skien, niet sporten maar vrije tijds-besteding. Ook dat is natuurlijk een open deur. Maar het dwingt je wel om de klantenkring anders te bezien en te bedienen. Wellicht zijn je klanten niet Nederlanders die willen skiën, maar Italianen of Zweden die een vrijgezellenfeest willen vieren. Die goedkoop willen vliegen, Maastricht bezoeken, het WK-wielrennen willen zien en na afloop in de Carolus Thermen te Aken nog een dag willen nagenieten.
En dan bied je opeens een heel andere waarde aan de klant, nl. een weekend actief, cultuur en rust. In plaats van skiën in een diepvrieskist.
En is het wellicht raadzaam om binnen Nederland de NS als key-partner in te huren. Vervoer van deur tot deur voor een dumpprijs. Nog goedkoper en sneller dan vliegen.
Door in je advertenties nog eens fijntjes te wijzen op de verborgen kosten en reistijden van het vliegen is een binnenlandse bestemming toch aantrekkelijker. En is de bedrijfsfunctie 'Logistiek en vervoer' opeens een onderdeel van je succes.

Oh ja. Nog even iets over het eekhoorntje in mn tuin. Hij is een directe concurrent voor de koolmeesjes. Hij grabbelt en graait namelijk in dezelfde voederbak. Niet de merels en duiven zijn concurrent van de meesjes, nee Meneer de Eekhoorn verovert een voedselaandeel. Zo is een bedrijfstak-analyse van de vogelmarkt opeens 180 graden gedraaid.

Van zwaard naar degen

Middeleeuwse innovatie als metafoor voor een MKB-businessmodel

Afgelopen weekend heb ik een introductietraining schermen gevolgd. Over mijn talent of juist het gebrek hieraan in deze sport zal ik niet verder uitwijden, maar het werd me wel eens temeer duidelijk dat innovatie van alle tijden is.

Het ontstaan van het wapen, of het nu de degen, floret of sabel is, komt namelijk voort uit een stukje Middeleeuwse innovatie. Harnassen werden steeds sterker (en zwaarder) en zwaarden op hun beurt ook (omdat je anders zo'n harnas niet kapot krijgt). Tot op het moment dat zwaarden 15 kg gingen wegen en men er niet meer mee kon vechten. Men ging op zoek naar innovatie en kwam op de proppen met een smal, licht wapen waarmee je niet het harnas kapot kunt slaan, maar waarmee je tussen de platen van het harnas door kunt steken om zo je vijand uit te schakelen.

Je zou bovenstaande innovatie ook deels als een metafoor kunnen gebruiken voor het businessmodel van een willekeurige MKB'er. Wil je koste wat kost een zwaard van 15 kg worden om het zware harnas van je, qua omvang, veel grotere concurrenten te slechten óf ga je juist op zoek naar de kieren in hun harnassen met een licht en wendbaar wapen? Het doel is dan echter niet het uitschakelen van de concurrent, maar om uit te vinden waar deze gaten laat vallen (bewust of onbewust) die je kunt opvullen met de sterke punten uit je eigen businessmodel.

Wij kunnen helpen bij het komen tot een keuze (zwaard of degen) door samen met u op zoek gaan naar de gaten in het harnas (mogelijkheden in de markt, de gaten in het harnas). Zo komen we tot een gerichte actielijst om uw businessmodel en strategie niet alleen helder te hebben en wellicht te herzien. Die actielijst monitoren we vervolgens ook.

Radicaliseren in verkiezingstijd

Ja, u mag weer. Stemmen op de politieke partij die al uw kastanjes uit het vuur haalt. Goedkopere benzine, pensioen op je 65e, geen eigen bijdrage voor ziektekosten en ook nog eens meer banen, meer koopkracht en handhaving van de hypotheekrente-aftrek.
Was het maar waar. Of kan het toch?

Laten we eens de samenstelling van het kabinet en beleidskeuzen sterker beïnvloeden door het kiessysteem te veranderen. In plaats van 1 rondje inkleuren kunt u 12 september drie hokjes inkleuren. Per keuze kiest u een partij en het beleidsgebied waar u het mee eens bent. Zo kunt u dus SP kiezen voor volksgezondheid, welzijn en sport, VVD voor economische zaken, landbouw en innovatie en de SGP voor veiligheid en justitie.

Iedere stem telt mee voor de betreffende partij, een coalitie wordt gevormd en door de kennis over keuze 2 en 3 kan het beleid beter worden afgestemd op de wensen van de burgers en daarmee zal een stabiele coalitie beter kunnen regeren.
Zo weet u als zwevende kiezer dat uw stem wordt gehoord en is de eeuwige twijfel in het stemhokje voorbij.

Ik ben mooi!

Herkent u de volgende situatie? U bent aan het surfen en komt op een site terecht van een bedrijf. U bent geneigd er te solliciteren, mee in contact te treden of een product te kopen. Maar u twijfelt. U ziet op de website heel veel mooie mensen in maatwerkpakken. Met een stralend witte glimlach, goed gekleed en zittend rondom een tafel in een fancy vergaderruimte. Vervolgens haakt u af. Weg aankoopmoment, niet solliciteren, geen contact. Een verlies-verlies situatie voor iedereen.

Analyses (psychologisch onderzoek) tonen aan dat mensen onzeker worden als ze in contact moeten of willen treden met andere mensen die mooier zijn. Er ontstaat een drempel. Het is daarom kunst om in een reclamecampagne of op de bedrijfs-website een reële situatie te schetsen. Laat echte mensen zien, schets een reëel beeld en wees uitnodigend.


Verlaag dus de drempel om in contact te treden!
Wij pleiten er daarom voor om het vakgebied van psychologie verder te introduceren bij webbouwers en marketeers. Om zo de interactie met de klant via het web in overeenstemming met de echte leefwereld te brengen. De knop contact, met daaronder een mail-adres of telefoonnummer, is niet meer genoeg. Bereikbaarheid gaat verder dan een 7/24uur helpdesk.

Nike FuelBand

Nike introduceert sinds kort de Nike+ FuelBand

Bedrijven worden steeds innovatiever en slimmer om een nieuwe niche te ontdekken om zo hun omzet enigszins te vergroten in deze toch al krappe markt met haar periodieke volatiele conjunctuur-verschijnselen.

Nike, de marktleider van sportkleding, -schoenen en overige merchandising, bracht enkele weken geleden de Nike+ Fuel Band op de markt - vanaf deze week is het armband ook in Nederland te koop.

De Nike+ Fuel Band is een kunststoffen armband met een een high-tech uitstraling. Vanuit marketingperspectief is de FuelBand perfect, voor de echte geek zou hij wel iets meer mogen doen, maar dan zou de sportieve 'mainstream-klant' alweer afhaken. Eigenlijk is de hondernegenendertig euro tellende FuelBand niet meer dan een heel erg cool uitziende stappenteller, zonder GPS, je kunt ‘m niet gebruiken voor het vastleggen van hardloop-rondjes, je kunt niet je snelheid en afgelegde afstand zien. Maar wat moet je er dan mee?

Het polsbandje helpt je een vooraf ingestelde doel te bereiken - het meet je dagelijkse activiteit en zet dit om in Nike+ Fuelpunten. De FuelBand is voorzien van een klein LED schermpje waarop je aantal fuel punten en een klein balkje te zien is welke naarmate je dichterbij je vooraf ingestelde doel komt steeds een stuk groener kleurt totdat deze op zijn groenst is. Dit betekend dat je je doel voor de dag hebt behaalt.

Naast het polsbandje zelf is er een applicatie voor iOS beschikbaar welke je fuel punten, aantal gezette stappen, verbrande calorieën en nog veel meer laat zien! De resultaten kunnen (realtime) draadloos worden gesynchroniseerd met je iPhone app; ook kun je je resultaten opslaan en delen via de Nike+ website of FaceBook.

Persoonlijk ben ik blij met dit speeltje, dat eigenlijk niet meer is dan een gecombineerde trendy caloriemeter annex stappenteller (en klok). Gebundeld met enkele leuke andere features kan de Nike+ FuelBand een zeer effectieve intrinsieke motivator worden voor je persoonlijke oefeningen.

Dit is een goed voorbeeld van hoe een bedrijf haar (bestaande) producten kan personaliseren cq haar persoonlijke binding met de klant kan vergroten. Deze duurzame persoonlijke link is veel sterker dan communicatie middels reclame - dit product is een "emotionele connectie tussen jezelf, je doelen en je vrienden" aldus Nike. 

Met de nadruk op deze vernieuwde digitale marketing van het bedrijf, geeft het circa 40% minder uit aan televisie- en gedrukte reclame-campagnes. Een strategische kostenbesparing, want het is zo minder afhankelijk van beroemdheden die anders haar producten zouden moeten promoten.

Een Nederlandse berg (nee, niet Alpe d'Huez)

Hoe radicaliseren van ideeën óók tot innovatie kan leiden

Dat het radicaliseren van denkbeelden essentieel is om tot een set scenario's te komen waarmee je mogelijke toekomsten van je organisatie kunt verkennen hebben we op deze blog al vaker geschreven als we spraken over toekomstverkenning en scenarioplanning. Als het op innoveren aankomt spreken we meestal over het combineren van bestaande zaken, het kijken naar andere sectoren en het "klein denken om groot te worden". Radicale gedachten spuien kan echter ook als een katalysator op innovatie werken en dat wil ik graag illustreren met onderstaand voorbeeld.

Vorig jaar, gedurende de Tour de France, opperde Thijs Zonneveld (oud-wielrenner en columnist van nu.nl) het radicale idee om een berg te bouwen in Nederland. Dan konden "onze jongens" tenminste ook eens vanaf kleins af aan wennen aan het betere klimwerk en kan er zelfs een bergetappe in de polder worden vereden. Wat begon als een, min of meer, grap werd al snel door allerlei enthousiastelingen en bedrijven uit tal van sectoren opgepakt. Nu, een jaar later, is er gestart met een officieel haalbaarheidsonderzoek en zijn de eerste animaties van het project al te bekijken (http://www.diebergkomter.nl/).

Een echte "landmark", als hij er komt. Ruud sprak eerder al eens over het nut van een landmark in deze post.

Of de berg er daadwerkelijk komt en in welke hoedanigheid is vanuit het oogpunt van innoveren misschien helemaal niet zo interessant, maar doordat men, in de geest van het oorspronkelijke idee, volledig "losgaat" qua ideeën worden er tal van innovaties bedacht die later in heel veel sectoren hun vruchten af kunnen werpen. Deze methode versterkt zichzelf doordat er (daar is ie weer) sectoroverstijgend, combinerend en samen naar gekeken wordt door de deelnemende partijen.

In onze sessies bij en mét onze klanten gebruiken we verschillende methodes die we naar behoefte en op basis van het aanwezige momentum toepassen. Bovenstaand voorbeeld toont eens temeer aan dat het werken aan krachtige en prachtige organisaties geen exacte wetenschap is, maar dat de kunst juist is om een basis te hebben (onze drie pijlers) en dit aan te vullen met methodes die de klant gebruikt/behoefte aan heeft.