donderdag 31 oktober 2013

Een team? Wat is dat?

Teambuilding? Samen naar de kartbaan of een dagje met elkaar op stap. Ben jij een teamplayer? We gaan er samen voor! Wij zijn een team. Mensen maken het team. Ziehier een opsomming van uitspraken als het gaat over teams.
Maar hoe bouw je een team? En hoe kan een team bijdragen aan het succes van een onderneming. Er zijn hele studies aan gewijd en in de praktijk komt teambuilding moeilijk uit de verf.


Mijn stelling: een team bestaat alleen bij de gratie van het individu en hoe deze zijn taak uitvoert als onderdeel van een vastgesteld doel. En de manier waarop het individu begrippen als (bv) vertrouwen, respect en plezier om kan zetten naar individueel gedrag. De sleutel voor teambuilding ligt dus niet bij het team, maar bij het individu.

Zo kun je dus, ten eerste, als teamleider of coach afvragen hoe een teamlid zaken als
- Er heerst een sfeer van vertrouwen en respect,
- Kwaliteiten van de teamleden vullen elkaar aan,
- Verschillen gewaardeerd,
- Het team werkt aan gezamenlijke doelen &
- De samenwerking is effectief en plezierig
kan omzetten naar gedrag.
En, ten tweede, hoe kun je een teamlid trainen in de juiste uitvoering van zijn taak?
Vertaal dit maar eens naar de situatie van een teamsport, bv. hockey of voetbal.
Door iedere speler specifiek te trainen op zijn taak (bv. verdedigen, vrijlopen of scoren) kan de optelsom van deze individuele taken leiden tot een overwinning. De overwinning is dan het vastgesteld doel. Bij sporten heel duidelijk en voor de hand liggend. De uitvoering van ieders individuele taak leidt tot effectieve samenwerking. Ieders taak berust op verschillen in natuurlijke talenten, welke elkaar aanvullen. Door de ander de bal toe te vertrouwen kun je vervolgens weer aan de slag met je eigen taak.
En komt de teamprestatie vanuit de individuele taak tot stand.

Dus .... coach, trainer, begeleider of manager. Stop met holle frasen over teambuilding en concentreer je op het individu met zijn vaardigheden en uitdagingen. Deel complimenten uit en wijs op verschillen.

woensdag 23 oktober 2013

Wat hebben Ferrari, Gordon Ramsay en Real Madrid met elkaar gemeen?

Ferrari World in Abu Dhabi (VAE)
Laat ik beginnen met het Italiaanse automerk. Iedere minuut worden er over de hele wereld bijna 100 Ferrari-artikelen verkocht en dit aantal neemt alleen nog maar toe. Met artikelen bedoel ik geen auto’s, maar wel merchandise als schaalmodellen, parfum, petjes, kaartjes voor hun pretpark in Abu Dhabi en ga zo maar door. Was dit het doel van oprichter Enzo Ferrari toen hij als coureur van Alfa Romeo besloot om een eigen racewagen te gaan bouwen? Uiteraard niet. Vanuit zijn passie en behoefte aan een nóg betere en vooral snellere auto is hij begonnen. Straatlegale auto’s kwamen later, hier begon hij pas in 1947 mee nadat hij al vanaf 1929 raceauto’s fabriceerde. 

Gordon Ramsay, de volgende in de opsomming die de kop van deze post vormt, dan? Is hij ooit begonnen met koken omdat hij zo rijk kon worden met tv-werkzaamheden, reclame’s en “Ramsay-branded”-producten? Ook hier is het antwoord een voor de hand liggende “nee”. Hij wilde middels zijn beroepskeuze (na een door een knieblessure onmogelijk geworden carrière als profvoetballer) ontvluchten aan zijn thuissituatie en dacht als kok te kunnen reizen. Het begon pas echt toen hij in het koken ook echt zijn “roeping” vond en hier écht goed in werd.

Di Stefano met "zijn" 5 Europa Cups 1
Real Madrid dan? Is men in de Spaanse hoofdstad ooit begonnen met voetballen omdat men graag recordbedragen in spelers wilde investeren om die vervolgens binnen een week weer terug te verdienen met het verkoop van shirtjes? Wilde men hier al vanaf het begin wereldwijd ballen, kleding, stickers, vlaggetjes verkopen en zo een hoop geld in het laadje brengen? Ook hier, hoe voorspelbaar, “nee”. Vanuit de behoefte om te genieten van het voetbalspelletje en zo sportief succes te behalen werden “de Koninklijke” populair. Nog lang voordat de Zidane’s en later Ronaldo’s en Bale’s van deze tijd voor de inkomsten (en doelpunten) zorgden. 

Wat leren deze drie overduidelijke voorbeelden ons? Ga niet geforceerd op zoek naar extra inkomsten, maar blijf dicht bij jezelf en doe vooral waar je goed in bent. Zorg dat je beter wordt, blijft en bent dan “de rest”. Zorg dus dat je de mooiste en beste auto maakt, de meest innovatieve en lekkerste gerechten kookt en met attractief spel altijd minimaal 1 keer meer scoort dan je tegenstander. Juist dan komen andere mogelijkheden om inkomsten te genereren vanzelf.

donderdag 17 oktober 2013

Prietpraat omzetten in gedrag - leestip.

Ja, volgende week stop ik met roken, nee echt waar! Of, nog eentje, 'onze klantgerichtheid is spreekwoordelijk'. Uit hetzelfde genre maar dan een ander vaatje 'ja, een goed idee, moeten we echt gaan doen'. Uit een personeelsadvertentie 'je bent een teamplayer en klantgericht'. Zomaar een aantal veel voorkomende uitspraken en citaten uit de dagelijkse praktijk.

Het goede nieuws: voornemens maken is lonend. Weliswaar verdwijnt het merendeel van de voornemens na een aantal weken in de prullenbak, maar het goede nieuws is dat een aantal voornemens ook daadwerkelijk worden opgezet in daden. Oftwel de gedachte, het voornemen leidt tot ander gedrag. De andere voorbeelden..... herkenbaar?
Niks mis mee, maar wat betekent dat dan in de praktijk? Vertaal klantgerichtheid in gedrag, voer een idee eens echt uit, wat moet je doen om een teamplayer zijn? Grote kans dat dan het gros van de mensen afhaakt. Niemand weet dan wat ze moeten doen.

Op zoek naar houvast? Gisteren in het vliegtuig een boekwerk van Ben Tiggelaar verslonden. Een groot aantal columns, soms met een knipoog, maar wel onderbouwd met psychologisch onderzoek, over gedrag en voornemens van mensen. Ben Tiggelaar: De beste columns, 77 inspirerende columns over dromen, durven, doen op het werk en thuis.

Oh ja, ik heb dit jaar 6 keer gevlogen om van mijn vliegangst af te komen. Mijn voornemens, andere delen van de wereld ontdekken, omgezet in daden. Zelfs zonder oxazepam lukte het.
Wat je niet moet doen is al je gedachten omzetten in daden. Hoewel ik deze sollicitant wel zou aannemen om wat gezonde spanning op de werkvloer te creëren.

donderdag 10 oktober 2013

Rode apen, functiehuis en cognitieve dissonantie

Gisteren bezocht ik een interessante lezing van Jef Staes. Jef gebruikte de metafoor van schapen en apen om het publiek, mij dus ook, een spiegel voor te houden. Een spiegel die liet zien hoe wij, de oudere generatie, met een diploma in de hand, een organisatie bevolken en daar als makke schapen, gebonden door een functiehuis, onze passie en talent verliezen. Waardoor de organisatie, maar ook jijzelf als individu, opgezadeld zit met een ingedutte toko. Zonder enige innovatiekracht. Het boek dat daarbij hoort is "Ik was een schaap"

Op zijn website staat het als volgt verwoord "Ik was een schaap. Hoe gek kun je het nog verzinnen? Hoe ver kun je het nog gaan zoeken voor de titel van een boek. Was ik ooit een schaap? Natuurlijk, iedereen is ergens in zijn leven een schaap. Op een zeker moment dommel je in. De vernieuwende passie voor wat je doet verdwijnt. Het gebeurt geruisloos en onbewust. Tot je merkt dat je iets anders wilt doen, maar opgesloten zit in een gouden kooi. Je gaat ten onder aan stress of je gaat zoals een schaap gewoon grazen en mekkeren. Je wordt lid van een passieloze kudde. Niemand heeft dit ooit beter verwoord dan William L. McKnight in de volgende quote:‘If you put fences around people, you get sheep.’"
De hele zaal lacht, knikt en zegt "je hebt me wakker geschud, hier ga ik iets mee doen". En dan komt, zoals zo vaak, cognitieve dissonantie om de hoek kijken. Het publiek in de zaal wordt geconfronteerd met een mening die op gespannen voet staat met de eigen overtuigingen. De dissonantie die dan ontstaat wordt vaak omgezet in het verkleinen van het belang van de boodschap van de spreker. Het aanpassen van eigen gedrag blijft dan achterwege. En je wordt weer een mak schap. De rode aap krijgt geen kans en innovatiekracht gaat verloren.
Sla er ook maar eens Ben Tichelaar op na, die, vanuit een andere invalshoek, laat zien waarom mensen terugvallen in oud gedrag. Ben lichtte dit onlangs nog toe in een webinair waarin hij laat zien hoe je richting kunt omzetten in actie.
Tichelaar toont aan,op basis van psychologisch onderzoek, hoe voornemens van mensen verloren gaan omdat ze het niet kunnen omzetten in actie en voorbeeldgedrag van leiders achterwege blijft.
Kernvraag? Hoe blijven we fris en fruitig? Schaf een hofnar aan, wees gedisciplineerd en gun jeukmedewerkers het voordeel van de twijfel. Veel plezier met krabben.