Waarom heb je een hoofd?

Getting things done van David Allen kennen we wellicht. Als je goed naar David luistert kun je prettig en efficiënt werken zonder stress. want David weet precies hoe je informatie moet filteren en datgene wat relevant is kunt onderbrengen in een extern systeem. Dus niet in je hoofd, maar, ik herhaal, in een extern systeem.

Das mooi om te horen en te lezen, want David heeft zijn boek Getting things done opgepoetst, aldus een boekbespreking in management magazine. Het mooiste is, vind ik, de onderzoeksgegevens uit de cognitiewetenschap, die het basisprincipe van gtd ondersteunen. En dat vind ik een relevant gegeven om beter na te denken over de functie van je hoofd. Want! (ik citeer) 'het hoofd is bedoeld voor het krijgen van ideeen, niet voor het vasthouden ervan'
Eureka, daarom onthou ik geen telefoonnummers, moet ik iedere ochtend in de agenda kijken wat de dag brengt, vergeet ik namen van collega's en weet ik na het weekend niet meer welke stomme bedrijfsregeltjes van toepassing zijn op het een of het ander. Cognitief wordt er dus teveel gevraagd van mijn hersenen. Daar zijn ze niet voor gemaakt.

Ergo, .... poets je buro leeg, gooi alles in vakjes en zorg dat je het terugvind. En put daar uit als iemand naast je buro staat om dat ene bedrijfsregeltje te reproduceren. En ga de tijd die over blijft gebruiken om creativiteit naar binnen te brengen. Want met een lege geest kom je tot nieuwe inzichten en ontdekkingen.

Tribale toestanden

Antropologie? Dat is toch die studie die opleidt voor een WW-uitkering? Mooi niet, aldus Danielle Braun en Jitske Kramer. Schrijfsters van het boek 'de Corporate Tribe'. En zo komen we op deze mooie zondag uit op een aantal statements, tips en handvaten om uw eigen organisatie verder op te stuwen in de vaart der volkeren met rituele dansen en festijnen.

De metafoor van een vreemde stam blijft vaker veel beter beklijven dan een modernistisch consultancypraatje met stappenplannen en matrixen. Neem het nieuwe werken, aldus Danielle Braun. Veel bedrijven vinden het lastig om binding te houden met medewerkers die nog zelden op kantoor komen. Maar Nomaden weten al heel lang hoe ze op afstand moeten opereren. .... Dat nomaden niet met een standaard agenda voor de vergadering werken, maar aandacht hebben voor eten, trouwen en andere wezenlijke onderdelen van het leven. Dat zijn we bij de invoering van het nieuwe werken vergeten.

Of wat te denken van de liminale overgangsfase bij indianenstammen in Brazilië rond de pubertijd. Danielle Braun: 'In het westen denken we dat alles in tweeen gaat: van oud naar nieuw, van ist naar soll. Feitelijk is dat stom. Verandering vind juist plaats in het-ondertussen.'

En ken je het fenomeen 'medewerker van de maand'? Niet doen dus. In ieder geval niet bij de politie. Bij een kgotla (een Afrikaanse volksraadpleging) roept het stamhoofd zijn mensen bijeen om een vraag voor te leggen. Hij brengt werelden bijeen, vraagt input maar geeft ook zijn eigen positie aan. En omdat het begrip medewerker van de maand, bij de politie, indruist tegen het gevoel van kameraadschap, had het management van te voren kunnen weten dat het idee niet handig was.

Dus, een weekendborrel? Of een Haka? Roze koeken of filet americain (lees in het artikel maar na wat dit betekent in de politiewereld)? Wat te leren van Mexx, Blokker en V&D? Ga een de slag met Corporate Antropologie.
Met dank aan Danielle en Jitske.
Bron: Managementboek magazine, juni 2015, tekst van Ronald Buitenhuis.