E-mail knipkaart groot succes

Anders denken, anders doen. Onverwachte zaken, schokkend en verfrissend. Zomaar een aantal statements en aannames die innovatie kunnen voeden.
In samenspraak met een klant hebben we recent, voor de zomer, gekozen om gedragsveranderingen te bewerkstelligen door het principe van schaarste in te voeren.
Een principe dat we regelmatig toepassen om de essentie van de bedrijfsvoering te doorgronden en werkzaamheden efficienter te laten verlopen.

Welke schaarste hebben we gecreeerd? We hebben iedereen in het bedrijf een e-mail knipkaart gegeven. Natuurlijk niet letterlijk, maar in het e-mail systeem werd een parameter ingesteld die ervoor zorgde dat iedereen slechts 5 mailtjes per dag naar collega's kon sturen.





Het effect? Heel bijzonder. Medewerkers konden zich beter concentreren op hun kerntaken, de output nam toe, de kwaliteit van de communicatie nam toe, er ontstond minder ruis op de werkvloer en de samenwerking over afdelingen heen verbeterde.
Onderbuik gevoel? Nee, op voorhand was er meetinstrumentarium ontworpen waardoor we de resultaten konden aantonen.

Schaarste als innovatie! Wie volgt?

Arbeidsmigranten als levensader voor je eigen economie

Herijk je strategie wel regelmatig!

De ligging van de Filipijnen

Afgelopen zondag zag ik op televisie het reisprogramma "3 op reis". Hierin kwam de situatie van de Filipijnen aan bod. Het land an sich is een redelijk vreemde eend in de Aziatische bijt. Door eeuwenlange Spaanse overheersing gevolgd door een eeuw (al was het formeel een halve eeuw) Amerikaanse heerschappij spreekt men er overwegend prima Engels en is het Spaans ook nog aardig in orde. Economisch doet men het zeker niet slecht. Met name door landbouw, textielindustrie en mijnbouw. Er liggen echter nog meer mogelijkheden, namelijk: arbeidsmigratie.

OK-assistenten uit de Filipijnen

De inwoners van deze archipel hadden dit ook door en gingen daarom en masse naar het buitenland om te werken als au pairs, verpleegkundigen, zeelieden en dergelijke. De laatste jaren vinden ook doktoren, ICT-ers en andere hooggeschoolden de weg naar het buitenland. Dit gaf en geeft de eigen economie een flinke boost omdat deze, vaak tijdelijke, arbeidsmigranten hun families vanuit het buitenland onderhouden. Bovendien brengen ze, bij terugkomst na een aantal jaren, een stevige dosis ervaring en kennis mee waar hun land alleen maar profijt bij heeft.

De staat heeft dit ook gezien en heeft vervolgens goed naar hun "businessmodel" gekeken en, heel belangrijk, keuzes gemaakt. Men zag het naar het buitenland vertrekken van een flink percentage van hun (geschoolde) bevolking niet als een bedreiging, maar als een kans. Daarop is in de jaren '70 besloten om speciale opleidingsprogramma's op te zetten voor arbeidsmigranten. Deze "Filipino Overseas Workers" zorgen tot op de dag van vandaag voor een steeds groter aandeel (inmiddels 11%) in het bruto binnenlands product door het geld dat ze opsturen.

De Filipijnen zijn na veel grotere landen als India, China en Mexico nummer vier wereldwijd als het gaat om arbeidsmigranten. Een goed voorbeeld hoe een klein land, door gericht keuzes te maken, groot kan worden.

Strategie werkt dus ook op landenniveau. President Marcos, degene die de arbeidsmigratie als een kracht zag, durfde keuzes te maken en had het lef om hierop te focussen. Dit is ook hoe we we bij onze klanten te werk gaan. Ga uit van je eigen kracht ("ga in de bretels hangen", noemen we dit), ga op zoek naar waar je écht goed in bent, onderken kansen en maak vervolgens gerichte keuzes waar acties uit volgen. Nog belangrijker: hou vervolgens ook hieraan vast, waarbij herijken wel een vast onderdeel van je bedrijfsvoering is.

Dit herijken, want ook de bovenstaande medaille heeft een keerzijde, dient men ook in de Filipijnen te doen. Door de arbeidsmigratie groeien ongeveer 6 miljoen kinderen op zonder 1 van de ouders. Dit brengt grote sociale problemen met zich mee. Zaak is dus om de arbeidsmigranten die terugkomen uit het buitenland aan te zetten om hun landgenoten nu op sociaal vlak te ondersteunen en kinderen mee op te voeden (au pairs), zorg te optimaliseren (verpleegsters, artsen, psychologen) en opleiding te verzorgen (alle hoger geschoolden). Benieuwd of de huidige Filipijnse regering daar ook keuzes in durft te maken en hun strategie zal herijken om ook in de toekomst goede arbeidsmigranten te kunnen leveren.

Madonna, elastiekjes en spierpijn

Eèn van de missies van Strategiewerkt.nl is het vakgebied van strategievorming te ontdoen van haar ver-van-mijn-bed-show-karakter en bij organisaties werkbaar te maken. Niet voor niks is onze werktitel en blognaam Strategiewerkt. Daarbij maken we veelvuldig gebruik van metaforen om de essentie van strategievorming duidelijk te maken.

Daarbij gebruiken we de borsten van Madonna, de elastiekjes van de postbode en de spierpijn die optreed na een sportieve inspanning vaak als metafoor.

Metafoor 1 - zoeken naar continue vernieuwing.

Holiday, 1983, èèn van de bekendste hits op haar debuutalbum. Dan al uitdagend en controversieel, weet ze in de decennia daarna iedere keer haar publiek te verrassen met haar acts en kleding. Popkenners roemen haar voor de manier waarop ze zichzelf iedere keer opnieuw uitvindt. Waardoor ze nog steeds, 30 jaar later, geld verdient als artiest.

Metafoor 2 - oprekken maar voorkomen dat het elastiekje knapt.

Comfort, stretch of stress? Wat is beter? Verandert er iets als je in de comfort zone blijft of moet je net een stap verder gaan? Rek een elastiek uit, probeer het om je middel te krijgen en voorkom dat het knapt. Kun je een elastiek langzaam rekken? Kunst is om de grens op te zoeken maar te voorkomen dat het elastiek breekt.

Metafoor 3 - Trainen voor de marathon en tussentijds spierpijn oplopen

Wel eens nagedacht over het lopen van een marathon? Mij is het een aantal keren gelukt. Een doel gesteld, schema's uitgezocht, discipline getoond, standvastig geweest en af en toe spierpijn na een lange duurloop.

Maar, al met al, een doel behaald dat eerst niet haalbaar leek.

En wat doet jouw organisatie? Toe aan een nieuwe strategie?

Vervolgens vragen we aan onze klanten welke metafoor zij, uit eigen ervaring, kunnen gebruiken om het thema strategie binnen hun organisatie handen en voeten te geven. Dus, wacht niet langer, stel je doelen en ga voor de winst van jouw organisatie. Want dat krijg je terug als je aan de slag gaat met strategie.

Dankjewel Meneer Pastoor

Meneer Pastoor komt op bezoek en vraagt hoe het staat met kerkbezoek, waarom we lid zijn van een vakbond en als we niet uitkijken in de hel belanden. Realiteit? Midden vorige eeuw werkelijkheid in Nederland. Een tijd van verzuiling, waarin mensen, consumenten dus, verbonden waren aan zuilen. Die bepaalden het leven, lidmaatschap van verenigingen, waar je de aardappelen en kleding kocht. Hoe je stemde, waar je fan van was en waar je werkte.

Maar zuilen bestaan niet meer in Nederland. Lang leve de nieuwe zuilen, merken en bedrijven. Vodafone een belbedrijf? Welnee, een mediabedrijf waarmee je jezelf kunt identificeren. Het Limburgs Dagbad een krant. Natuurlijk niet. Sinds jaren een kennisinstituut, Heemkunde centrum en hoeder van de Limburgse cultuur en geschiedenis.
Nike een sportmerk? Ben jij gek. Al mijn facebook vrienden zijn lid van de Nike community.

Nike, sportmerk, horlogemerk, voedselfabrikant en zichtbaar in de schappen van de Jumbo, TV zender, automerk en maker van magazines. Nike? dat ben ik, dat is mijn lifestyle, ik sta er mee op en ga er mee naar bed. Nike is mijn nieuwe zuil.

Mijn buurman is een echte Vodafoner! Mijn neef een typische LD-dagblad man, altijd in de weer voor de buurt, de voetbalclub. Op vakantie in Limburg, drinkt LD wijn en eet alleen maar in restaurants met lokale producten.

Lang leve de nieuwe zuilen en multi-bedrijven die niet zozeer producten en diensten leveren, maar een lifestyle faciliteren en gelijkgestemden over het hele land met elkaar in verbinding brengen.

Dus! Beste dagbladen en telecom providers, op naar het nieuwe bedrijfsmodel. Op naar de zuilen van de 21e eeuw, de merken.
Met dank aan meneer Pastoor, inspirator van business modellen.