Arbeidsmigranten als levensader voor je eigen economie

Herijk je strategie wel regelmatig!

De ligging van de Filipijnen

Afgelopen zondag zag ik op televisie het reisprogramma "3 op reis". Hierin kwam de situatie van de Filipijnen aan bod. Het land an sich is een redelijk vreemde eend in de Aziatische bijt. Door eeuwenlange Spaanse overheersing gevolgd door een eeuw (al was het formeel een halve eeuw) Amerikaanse heerschappij spreekt men er overwegend prima Engels en is het Spaans ook nog aardig in orde. Economisch doet men het zeker niet slecht. Met name door landbouw, textielindustrie en mijnbouw. Er liggen echter nog meer mogelijkheden, namelijk: arbeidsmigratie.

OK-assistenten uit de Filipijnen

De inwoners van deze archipel hadden dit ook door en gingen daarom en masse naar het buitenland om te werken als au pairs, verpleegkundigen, zeelieden en dergelijke. De laatste jaren vinden ook doktoren, ICT-ers en andere hooggeschoolden de weg naar het buitenland. Dit gaf en geeft de eigen economie een flinke boost omdat deze, vaak tijdelijke, arbeidsmigranten hun families vanuit het buitenland onderhouden. Bovendien brengen ze, bij terugkomst na een aantal jaren, een stevige dosis ervaring en kennis mee waar hun land alleen maar profijt bij heeft.

De staat heeft dit ook gezien en heeft vervolgens goed naar hun "businessmodel" gekeken en, heel belangrijk, keuzes gemaakt. Men zag het naar het buitenland vertrekken van een flink percentage van hun (geschoolde) bevolking niet als een bedreiging, maar als een kans. Daarop is in de jaren '70 besloten om speciale opleidingsprogramma's op te zetten voor arbeidsmigranten. Deze "Filipino Overseas Workers" zorgen tot op de dag van vandaag voor een steeds groter aandeel (inmiddels 11%) in het bruto binnenlands product door het geld dat ze opsturen.

De Filipijnen zijn na veel grotere landen als India, China en Mexico nummer vier wereldwijd als het gaat om arbeidsmigranten. Een goed voorbeeld hoe een klein land, door gericht keuzes te maken, groot kan worden.

Strategie werkt dus ook op landenniveau. President Marcos, degene die de arbeidsmigratie als een kracht zag, durfde keuzes te maken en had het lef om hierop te focussen. Dit is ook hoe we we bij onze klanten te werk gaan. Ga uit van je eigen kracht ("ga in de bretels hangen", noemen we dit), ga op zoek naar waar je écht goed in bent, onderken kansen en maak vervolgens gerichte keuzes waar acties uit volgen. Nog belangrijker: hou vervolgens ook hieraan vast, waarbij herijken wel een vast onderdeel van je bedrijfsvoering is.

Dit herijken, want ook de bovenstaande medaille heeft een keerzijde, dient men ook in de Filipijnen te doen. Door de arbeidsmigratie groeien ongeveer 6 miljoen kinderen op zonder 1 van de ouders. Dit brengt grote sociale problemen met zich mee. Zaak is dus om de arbeidsmigranten die terugkomen uit het buitenland aan te zetten om hun landgenoten nu op sociaal vlak te ondersteunen en kinderen mee op te voeden (au pairs), zorg te optimaliseren (verpleegsters, artsen, psychologen) en opleiding te verzorgen (alle hoger geschoolden). Benieuwd of de huidige Filipijnse regering daar ook keuzes in durft te maken en hun strategie zal herijken om ook in de toekomst goede arbeidsmigranten te kunnen leveren.