Wie de broek past trekke hem aan

Gevalletje “waarom heeft niemand dat eerder bedacht?”

 

Gisteren hoorde ik op de radio dat een webwinkel voor spijkerbroeken en dergelijke een nieuwe service aan hun klanten aanbiedt. Het is zo simpel dat je je afvraagt waarom niemand daar eerder op is gekomen.

Het grote nadeel van kleding bestellen in webshops is dat je vaak de kleuren niet “echt” ziet, je niet kunt zien of en hoe het je staat en of de kleding überhaupt wel past. De ene large is de andere niet en de tussen de slim fits, regular fits, traditional fits en nog tig varianten ben ik al meer dan eens het overzicht kwijt geraakt. 

Jeansonline.nl komt nu met een dienst die EASY FIT&RETURN® heet. Ze combineren daarmee de voordelen van een webshop met de mogelijkheid om je spullen te passen (maximaal 7 artikelen per keer) terwijl de koerier op je wacht. Geen gehannes in krappe pashokjes met onvriendelijk licht terwijl er mensen staan te wachten dus, maar gewoon thuis voor je eigen spiegel je nieuwe aankopen uitproberen. Je krijgt er een kwartiertje voor en dat is langer dan de tijd die gemiddeld in pashokjes doorgebracht wordt. Prima dus. Past iets niet, of wil je het toch niet hebben, dan kun je de spullen aan de koerier meegeven, bespaar je je de weg naar het postkantoor én het is brengt geen extra kosten met zich mee.

De webshop biedt deze dienst aan voor €19,95 per bestelling onder de €125,-. Dat is naar mijn mening  stevig en duurder dan een ritje naar de stad inclusief parkeren/OV. Comfort en tijdsbesparing  zijn hierbij dus de overgebleven pluspunten. Boven de €250,- kost het tijdelijk €4,95 (normaal een tientje) en dat is dan wat mij betreft wel een hele goede prijs voor hetgeen je krijgt en financieel ook interessant t.o.v. het traditionele winkeltripje.

Bovenstaand voorbeeld toont eens te meer aan dat innovatie niet moeilijk of ingewikkeld hoeft te zijn en dat je je hiermee, zeer zeker tijdelijk, kunt onderscheiden. Ik ben benieuwd wanneer Wehkamp, OTTO, Neckermann of bijvoorbeeld Zalando dit idee over gaan nemen. Misschien wel gratis?

"Uw belminuten? Nee, die zijn weg."

Een retentiemiddel voor het oprapen?

Iedereen heeft het weleens gehad of loopt er ooit tegenaan: je hebt een flinke bundel aan belminuten, maar door de één of andere reden heb je ze niet iedere maand op. Nu is het vaak zo dat je deze kunt behouden en je dus minuten spaart (die je nooit opmaakt) of dat je ze na een bepaalde periode "gewoon" kwijt bent.

Retentie is al jaren een heet hangijzer binnen de (mobiele) telefonie, daarom ben ik van mening dat de aanbieders meer kunnen doen met de minuten die klanten niet gebruiken. Relatief goedkoop ook.

Stel je bijvoorbeeld voor dat je aan het einde van je abonnementsjaar een overzichtje krijgt met de minuten die je over hebt en dat je daarvoor sms-tegoed, een databundel, een buitenlandbundel, korting op een nieuw abonnement/toestel of misschien wel tegoedbonnen van andere bedrijven (kleding, horeca, etc.) kunt krijgen.
Dit geeft je in ieder geval het gevoel dat je minuten en dus je geld niet "weg" is.

Nu is het natuurlijk wel zo dat je als telecomaanbieder niet wilt aanmoedigen dat mensen bewust minder gaan bellen om minuten over te houden of dat je ze structureel gaat belonen als ze minder van je diensten gebruik maken. Daarom stel ik voor om uit het hierboven reeds genoemde overzicht de klant op basis van de twee maanden waarin hij het minst belde iets terug te geven.

Van zwaard naar degen

Middeleeuwse innovatie als metafoor voor een MKB-businessmodel

Afgelopen weekend heb ik een introductietraining schermen gevolgd. Over mijn talent of juist het gebrek hieraan in deze sport zal ik niet verder uitwijden, maar het werd me wel eens temeer duidelijk dat innovatie van alle tijden is.

Het ontstaan van het wapen, of het nu de degen, floret of sabel is, komt namelijk voort uit een stukje Middeleeuwse innovatie. Harnassen werden steeds sterker (en zwaarder) en zwaarden op hun beurt ook (omdat je anders zo'n harnas niet kapot krijgt). Tot op het moment dat zwaarden 15 kg gingen wegen en men er niet meer mee kon vechten. Men ging op zoek naar innovatie en kwam op de proppen met een smal, licht wapen waarmee je niet het harnas kapot kunt slaan, maar waarmee je tussen de platen van het harnas door kunt steken om zo je vijand uit te schakelen.

Je zou bovenstaande innovatie ook deels als een metafoor kunnen gebruiken voor het businessmodel van een willekeurige MKB'er. Wil je koste wat kost een zwaard van 15 kg worden om het zware harnas van je, qua omvang, veel grotere concurrenten te slechten óf ga je juist op zoek naar de kieren in hun harnassen met een licht en wendbaar wapen? Het doel is dan echter niet het uitschakelen van de concurrent, maar om uit te vinden waar deze gaten laat vallen (bewust of onbewust) die je kunt opvullen met de sterke punten uit je eigen businessmodel.

Wij kunnen helpen bij het komen tot een keuze (zwaard of degen) door samen met u op zoek gaan naar de gaten in het harnas (mogelijkheden in de markt, de gaten in het harnas). Zo komen we tot een gerichte actielijst om uw businessmodel en strategie niet alleen helder te hebben en wellicht te herzien. Die actielijst monitoren we vervolgens ook.

Een Nederlandse berg (nee, niet Alpe d'Huez)

Hoe radicaliseren van ideeën óók tot innovatie kan leiden

Dat het radicaliseren van denkbeelden essentieel is om tot een set scenario's te komen waarmee je mogelijke toekomsten van je organisatie kunt verkennen hebben we op deze blog al vaker geschreven als we spraken over toekomstverkenning en scenarioplanning. Als het op innoveren aankomt spreken we meestal over het combineren van bestaande zaken, het kijken naar andere sectoren en het "klein denken om groot te worden". Radicale gedachten spuien kan echter ook als een katalysator op innovatie werken en dat wil ik graag illustreren met onderstaand voorbeeld.

Vorig jaar, gedurende de Tour de France, opperde Thijs Zonneveld (oud-wielrenner en columnist van nu.nl) het radicale idee om een berg te bouwen in Nederland. Dan konden "onze jongens" tenminste ook eens vanaf kleins af aan wennen aan het betere klimwerk en kan er zelfs een bergetappe in de polder worden vereden. Wat begon als een, min of meer, grap werd al snel door allerlei enthousiastelingen en bedrijven uit tal van sectoren opgepakt. Nu, een jaar later, is er gestart met een officieel haalbaarheidsonderzoek en zijn de eerste animaties van het project al te bekijken (http://www.diebergkomter.nl/).

Een echte "landmark", als hij er komt. Ruud sprak eerder al eens over het nut van een landmark in deze post.

Of de berg er daadwerkelijk komt en in welke hoedanigheid is vanuit het oogpunt van innoveren misschien helemaal niet zo interessant, maar doordat men, in de geest van het oorspronkelijke idee, volledig "losgaat" qua ideeën worden er tal van innovaties bedacht die later in heel veel sectoren hun vruchten af kunnen werpen. Deze methode versterkt zichzelf doordat er (daar is ie weer) sectoroverstijgend, combinerend en samen naar gekeken wordt door de deelnemende partijen.

In onze sessies bij en mét onze klanten gebruiken we verschillende methodes die we naar behoefte en op basis van het aanwezige momentum toepassen. Bovenstaand voorbeeld toont eens temeer aan dat het werken aan krachtige en prachtige organisaties geen exacte wetenschap is, maar dat de kunst juist is om een basis te hebben (onze drie pijlers) en dit aan te vullen met methodes die de klant gebruikt/behoefte aan heeft.