In de toekomst kijken vergroot je kans op continuïteit

Hoe Neanderthalers nog hadden kunnen bestaan

Hadden de Neanderthalers nog bestaan als ze vooruit hadden gekeken? Hun kans was in ieder geval een stuk groter geweest. Volgens dit artikel dat ik onlangs op nu.nl las in ieder geval wel.

Met name het gebrek aan vermogen om samen te werken wordt aangevoerd als reden, maar het had zeer zeker geholpen als men de moeite had genomen om een gefundeerde blik in de toekomst te werpen. Nu weet ik ook wel dat Neanderthalers in grote lijnen van dag tot dag en van maaltijd tot maaltijd leefden, maar het bijgevoegde artikel vormde voor mij een mooie metafoor en daarmee aanleiding om het belang van scenarioplanning en toekomstverkenning weer eens onder de aandacht te brengen.

Want hoeveel ondernemingen zijn er niet ten onder gegaan omdat ze "opeens" niet meer aansloten op de marktvraag, hun klantenkring van hen vervreemd was geraakt of omdat hun organisatie niet meer bij de buitenwereld paste. En dan zijn dit slechts een aantal van de zaken die kunnen gebeuren als je als onderneming niet de discipline hebt en tijd neemt om goed naar je omgeving te kijken en dit te plotten op de toekomst van/voor je onderneming.

Daarom: doe aan scenarioplanning, kijk in de toekomst en herijk, indien nodig, je strategie ieder jaar. Kleine moeite, groot plezier!

Een Nederlandse berg (nee, niet Alpe d'Huez)

Hoe radicaliseren van ideeën óók tot innovatie kan leiden

Dat het radicaliseren van denkbeelden essentieel is om tot een set scenario's te komen waarmee je mogelijke toekomsten van je organisatie kunt verkennen hebben we op deze blog al vaker geschreven als we spraken over toekomstverkenning en scenarioplanning. Als het op innoveren aankomt spreken we meestal over het combineren van bestaande zaken, het kijken naar andere sectoren en het "klein denken om groot te worden". Radicale gedachten spuien kan echter ook als een katalysator op innovatie werken en dat wil ik graag illustreren met onderstaand voorbeeld.

Vorig jaar, gedurende de Tour de France, opperde Thijs Zonneveld (oud-wielrenner en columnist van nu.nl) het radicale idee om een berg te bouwen in Nederland. Dan konden "onze jongens" tenminste ook eens vanaf kleins af aan wennen aan het betere klimwerk en kan er zelfs een bergetappe in de polder worden vereden. Wat begon als een, min of meer, grap werd al snel door allerlei enthousiastelingen en bedrijven uit tal van sectoren opgepakt. Nu, een jaar later, is er gestart met een officieel haalbaarheidsonderzoek en zijn de eerste animaties van het project al te bekijken (http://www.diebergkomter.nl/).

Een echte "landmark", als hij er komt. Ruud sprak eerder al eens over het nut van een landmark in deze post.

Of de berg er daadwerkelijk komt en in welke hoedanigheid is vanuit het oogpunt van innoveren misschien helemaal niet zo interessant, maar doordat men, in de geest van het oorspronkelijke idee, volledig "losgaat" qua ideeën worden er tal van innovaties bedacht die later in heel veel sectoren hun vruchten af kunnen werpen. Deze methode versterkt zichzelf doordat er (daar is ie weer) sectoroverstijgend, combinerend en samen naar gekeken wordt door de deelnemende partijen.

In onze sessies bij en mét onze klanten gebruiken we verschillende methodes die we naar behoefte en op basis van het aanwezige momentum toepassen. Bovenstaand voorbeeld toont eens temeer aan dat het werken aan krachtige en prachtige organisaties geen exacte wetenschap is, maar dat de kunst juist is om een basis te hebben (onze drie pijlers) en dit aan te vullen met methodes die de klant gebruikt/behoefte aan heeft.