Op zoek naar een titel voor deze post kies ik maar eens voor iets wat saai is, maar wellicht de aandacht trekt. Dat is immers ook een uitdaging van bloggen, aandacht trekken. De post had net zo goed als titel 'Meer productief' kunnen hebben. En dan was het even vaak gelezen. Maar goed, terug naar de reden van mijn post. Namelijk het nieuwe werken.
Zelf heb ik als consultant veel kantoorpanden en andere werkplekken gezien, beleefd en ervaren. Sommige een crime, andere de hemel op aarde en veel van een middelmatig saai niveau. Niet altijd een pretje en het is dan vaak de kunst om zelf het maximale eruit te halen. Zo schreef mijn mede-blogger Carlo al eens een keer over de doodsteek voor de creativiteit die door het flexibele werkplekconcept wordt veroorzaakt. In het licht van die opmerking wil ik u het oordeel, over dit concept, van Architectuurhistoricus Vincent van Rossem niet onthouden. In een interview met Liesbeth Wytzes uit hij niet alleen zijn mening over architectuur, maar rept hij ook over zijn werkplek.
Ziehier zijn mening: " ..... het is ook fijn om even weg te zijn van kantoor, een open ruimte. Ik ben nooit alleen, dat is een permanente druk. Ik zit dus in een stiltehok, al mag dat eigenlijk niet. Ik doe het gewoon toch. Maar dat hok heeft een glazen wand waar allemaal mensen langslopen. Dat geeft enorm veel onrust. Werkgevers onderschatten dat. Die denken, een werkplek kost 60.000 euro, dus maken we er flexplekken van. Maar het nadeel is dat je personeel minder productief is."
Mijn mening? Ik herken zijn beoordeling wel. In het innovatieve kantoorconcept is weinig ruimte voor individuele wensen en daarmee worden grote groepen mensen gedreven tot iets waar ze niet geschikt voor zijn. En zo kan innovatie zomaar contraproductief werken.
Bron: Elsevier magazine, mei 2012.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten