Herkenbaar? Vaak wel. Afgelopen week mocht ik voor managementboek.nl een recensie schrijven over het boek Verdraaide organisaties - terug naar de bedoeling, van Wouter Hart.
In het boek gaat het over organisaties die succesvol zijn omdat ze de zaken eenvoudig houden en dicht bij de menselijke natuur blijven. Zij stellen zich continu de vraag "wat is ook alweer de bedoeling?" Geraakt door deze essentie stuitte ik op een artikel over misdaadcijfers in New York (NRC, zaterdag 5 januari, door Guus Valk).
Geïllustreerd door een grafiek (vanaf de jaren 60) toont deze een afname van moorden. In het nieuws afgelopen week omdat er zelfs op een dag geen enkele moord plaats vond, een unicum.
De mythes? Zero Tolerance en strenger straffen. Beiden nl. niet waar, volgens een onderzoek door hoogleraar criminologie Franklin Zimring (Berkley). New York ging, bijvoorbeeld, zelfs milder straffen. Rudy Giuliani, burgemeester van 1994 tot 2002, speelde de zero tolerance kaart. Een andere mythe, werkeloosheid en ethnisch geweld werden in het onderzoek ook ontzenuwd. Wat was er dan wel aan de hand?
Heel simpel, de politie, voerde een beleid om misdaad te voorkomen. Terug naar de bedoeling, to serve and protect. Op de kaart van de stad werden stippen gezet waar moorden, overvallen en verkrachtingen het meest voorkwamen. Op die plekken, vaak hoeken met winkels, werden agenten neergezet. Zwart rijden in de metro werd vrijwel onmogelijk gemaakt, preventief in plaats van straffen achteraf. Hierdoor voorkwamen ze dat mensen in de gelegenheid kwamen, verleid werden, om een misdaad te plegen.
De politie ging terug naar de bedoeling en was succesvol.
Afsluitend wil ik nog, zoals gelezen in het boek, wijzen op een ander voordeel van terug gaan naar de bedoeling, namelijk het voorkomen van onbedoelde neveneffecten. Want dat is wat vaak gebeurd als de bedoeling wordt losgelaten en regeltjes en maatregelen worden verzonnen in de systeemwereld van organisaties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten