vrijdag 30 maart 2012

Kwaliteit buitenlucht is niet belangrijk meer

We leven ons leven binnen, dus waarom maken we ons druk over de luchtkwaliteit?

Hedendaagse bewegingen uitvergroten en uitbreiden op basis van extreme denkbeelden. Dát is onder andere de sleutel voor het maken van toekomstscenario's.

Getriggerd door het feit dat abonneediensten een groeiende trend zijn (zie FD); je krijgt je hondenvoer, groenten, cosmetica en boodschappen thuis bezorgd op basis van je profiel, vraag ik me af hoe lang het nog gaat duren voor we ons leven volledig vanuit ons "huis" gaan (be)leven.

Moeten we over pakweg 20 jaar nog wel naar buiten of sporten, socialisen, werken, leren we thuis en gaan we thuis virtueel op vakantie (misschien wel terug in de tijd, toen de natuur nog niet was verwoest)?

Zou dit werkelijkheid worden, dan is de hele discussie omtrent luchtkwaliteit in onze huidige leefomgeving helemaal niet meer relevant. Onze huizen worden immers van gezonde berglucht/zeelucht (kies maar!) voorzien door de luchtzuiveringsinstallatie die door onze persoonlijke energiecentrales worden aangedreven en als we mooie blauwe luchten willen zien dan zien we die ook door niet van werkelijkheid te onderscheiden projecties om ons heen. 

En de bezorgers? Die zijn vervangen door robots.

woensdag 28 maart 2012

Het Boek Der Algemeene Ontwickeling

Als kind was ik al geobsedeerd door boeken. Zelfs in dit digitaal tijdperk staat er in mijn woonkamer dan ook een ferme antieke boekenkast met daarin een enorme verzameling aan (vooral non-fictie) boeken. Boeken zijn brandstof voor de hersenen die mijn eigen denkwijze en ideeën prikkelen.

Een van de meest opvallende boeken uit mijn collectie is wel het jaarlijks uitgegeven "Guide to Essential Knowledge - a Desk Reference for the Curious Mind" van de New York Times.


Het meer dan 1300 pagina tellende werk is een cumulatie van de meest uiteenlopende artikelen voor iedereen die zijn algemene kennis en ontwikkeling wil bijspijkeren. Dit intelligente naslagwerk mag echt niet in je collectie ontbreken, want of je nu iets wilt weten over de paringskreet van de zoetwatermossel of het replica-recept van cola... het staat erin. Nou ja, of woorden van gelijke strekking dan.

Als ik soms -niet nader met naam te noemen- tv-programma's zie op onze populaire commerciële zenders, zou ik wel een stichting willen oprichten die dit soort boeken gratis zou kunnen gaan schenken aan de lui die in dit soort programma's te zien zijn.

Maar alle gekheid op een stokje, dit boek is echt een aanrader voor iedereen die de papieren versie van Wikipedia op zijn gammele Ikea-bureautje wil. Alvast een aantal rubrieken om de aankoop te stimuleren : Fine Arts (oa. fotografie en literatuur), Performing Arts (muziek, film, dans), Science & Technology (van biologie tot astronomie), Social Science (geografie, wetgeving, mythologie), Economics & Business (finance, administratie), Sport, Reference Library.

On demand TV kijken

Beperkt on demand + alles wat u niet hoeft

Innovatie is vaak niet meer dan anders gebruik (leren) maken van je bestaande mogelijkheden. Dit kan uitdagingen opleveren (zie bijv. de advertentie-inkomsten in onderstaand voorbeeld), maar als je van je eigen kracht uitgaat, wij focussen op de S(trenghts) en O(pportunities) van de SWOT-analyse, zul je zien dat je altijd tot (strategische) maatregelen kunt komen om bedreigingen en zwaktes af te wenden.



Als Ziggo abonnee mét "interactieve televisie" kan ik "on demand" TV kijken. Dat wil zeggen dat ik nog steeds een standaard zenderpakket krijg en vervolgens, veelal tegen betaling van een extra bedrag bovenop mijn abonnement, dingen kan kijken die ik écht wil zien. Ik noem dit "very partial on demand". Niks ten nadele van Ziggo overigens, bij UPC en andere concullega's is het vast niet anders.

Hoe lang moeten wij als tv-kijker nog wachten voor we ons pakket zelf samenstellen en, zeg €1,-, per zender/maand betalen. Wil je iets zien van een zender buiten je eigen pakket? Dan betaal je gewoon een realistisch bedrag voor een uitzending (€0,95 voor een aflevering van GTST is echt teveel en €5,95 voor een potje voetbal ook). De volgende stap is waarschijnlijk het verdwijnen van zenders in hun huidige vorm. Mensen kopen gewoon programma's en betalen niet meer voor een product waarvan ze 90% niet gebruiken.

Trek ik dit verder door dan kom ik uit bij bijvoorbeeld een app zoals Elsevier (en vele bladen met hen) die hebben. Waarom €3,95 betalen voor een heel blad? Biedt je klanten de mogelijkheid om artikels los te kopen over de onderwerpen die hen interesseren.

Advertentie-inkomsten lopen op deze manier terug zegt u? Gerichte advertenties kun je volgens mij (zie de ware revolutie met betrekking tot persoonlijk adverteren op Facebook en Google) veel beter vermarkten dan een reclameblokje links of rechts (zeker buiten prime-time).

Wie pakt de handschoen op en komt met een werkelijke innovatie in tv-land (voordat de kijker zijn heil volledig op het web zoekt)?

Fruit verbouwen in kantoorpanden

Met dank aan de vorige post van Roger, die mij inspireert om de crisis in de kantorenwereld op te lossen. Van Apple naar fruit is een kleine stap. En omdat iedere crisis een kans biedt, moeten we deze ook aangrijpen om de leegstand in de kantorenmarkt op te lossen en de (bijna) failliete zonnecel-fabrieken van Nederland (denk aan Scheuten uit Venlo) uit het slop te trekken.

Plantjes hebben maar een bepaald deel van het lichtspectrum nodig om te groeien. Tuinbouwkassen die het zogenaamd moeten hebben van daglicht (en in de nacht TL-buizen) zijn dus flauwekul. Een set blauwe lampen, of wat voor kleur dan ook, doet al wonderen.
Welnu, wat gaan we doen met de legen kantoorpanden. Om te beginnen gaat de vloerbedekking eruit, rollen we glaswol uit (want daar groeien planten prima op) en leggen we de waterleidingen van de toiletgroepen naar de voormalige werkvloer om.
De TL-balken maken we even open, duwen er gekleurde lampen in en gebruiken de ramen om af en toe wat frisse lucht binnen te laten waaien.
De daken en gevels plakken we vol met zonnecellen, zodat de zonnecelfabrieken in Nederland weer werk hebben. Als de plantjes slapen of geoogst worden leveren de panden elektriciteit terug aan het net, dus dat levert weer geld op.
Alles wat geoogst wordt kan prima met de liften, want die zijn er al, naar de P-plaats worden vervoerd. En ook de infrastructuur ligt er al klant en klaar. Vanaf de P-plaatsen rijden we zo de snelwegen op richting de klanten.


Iedereen blij! Kantoorpanden worden weer gebruikt, infrastructuur wordt weer benut, overschot aan elektriciteit dringt de CO2-uitstoot weer terug, werkelozen hebben weer een baan, de export neemt toe, uit de hele wereld komen ze kijken naar dit fenomeen en dus profiteert het hotelwezen weer van overnachtingen. Dus waar wachten we nog op?

En wat blijkt .....? Het bestaat al. Bij het zoeken naar een plaatje over het kweken van groente in kantoorpanden stuit ik op deze tekst, gelezen op www.plantaardig.com. Zijn die Japanners ons weer voor.
"in Tokyo, misschien wel het meest verstedelijkte gebied ter wereld groeien er groenten in een torenhoog kantoorgebouw. Alles groeit er met kunstlicht in verschillende kamers verspreid tussen de kantoren. Kruiden, groenten en rijst worden verbouwd door de Japanse human resources firma Pasona O2.
Zij willen het verbouwen van groenten dichter bij de stedelingen brengen, die dikwijls geen voeling meer hebben met de nieuwe landbouwtechnieken. Er wordt natuurlijk ook gebruik gemaakt van hydrocultuur. Naast het promoten van de groenteteelt bij de stedeling wil men er tuinbouwers opleiden en vertrouwd maken met de nieuwste technieken. De geproduceerde groenten worden verbruikt in het bedrijfsrestaurant."

Er groeien Apples in ieder huis


Het blijft mij fascineren hoe een lelijk eendje als Apple in de jaren '90 door energieke creativiteit en innovatie een ongelooflijke 'turn-around' wist te maken. Tijdens mijn verhuizing vond ik in een doos een stapel van oude bladen die ik had bewaard. Dit prikkelde mij om in enkele alinea's te verwoorden wat Apple eigenlijk voor geweldig bedrijf is.

In 1996 begon ik mij voor het eerst in de producten van Apple te interesseren. Het was op een vlucht naar Miami dat ik het blad Business Week kreeg aangeboden van een stewardess (bij gebrek aan betere literatuur). Op de cover stond : 'The Fall Of An American Icon' met daarbij het gekleurde oude logo van Apple. Een aandeel kostte toen om en nabij US$ 6.- (tegen 614 dollar gisteren).

Pas twee jaar daarna kocht ik mijn eerste ronde blauwkleurige iMac. Het was een geweldig apparaat om eenvoudig je applicaties met internet te verbinden. Maar er was nog zeer weinig 'compatibility' met de PC. Met het oog op deze schitterende proloog (en pijn in mijn hart dat ik destijds geen aandelen heb gekocht....) wil ik een bruggetje maken naar een onlangs door CNBC gepubliceerde survey over de populatie van Apple-producten in Amerikaanse huishoudens.

Bijna de helft van deze huishoudens -dat zijn er meer dan 55 miljoen- hebben namelijk minimaal één iPhone, iPad, iPod of iMac in hun bezit. Daarbij komt nog eens dat één op de tien huishoudens het voornemen heeft om een Apple-product te kopen op korte termijn.

Volgens het onderzoek is de typische Apple-klant een mannelijk, goed geschoold, jong en redelijk goed verdienend individu. Apple heeft een geweldig bedrijfsplan om deze enorme groei te realiseren en speelt goed in op de huidige trend door zich te profileren als een jong, dynamisch en vooral onafhankelijk bedrijf. Dat laatste blijkt ook wel, want de markt-capitalisatie -het aantal uitstaande aandelen maal de huidige koers- van Apple is maar liefst US$ 572 miljard (!). Hierbij is Apple het rijkste bedrijf ter wereld met de meeste cash en free cash flow op de balans.

De vraag is hoe lang het bedrijf uit Cupertino deze ongelooflijke groei kan volhouden. Feit is dat ieder bedrijf -ook Apple- uiteindelijk in groei zal afzwakken en zijn voordeel ten opzichte van haar concurrenten zal moeten blijven beschermen. Ik ben ervan overtuigd dat Apple, naast bijvoorbeeld Google en Microsoft voor langere tijd grote marktleiders zullen blijven die ons leven voor een groot deel zullen blijven beïnvloeden.



Innovatie, proost!

"Nieuwe wijn in oude zakken"

Innovatie is vaak het toepassen van bestaande ideeën en concepten binnen een nieuwe markt. Het is daarom niet raar dat innovaties vaak uit andere sectoren komen en van daaruit later succesvol zijn in andere markten.

Diageo, de grootste drankproducent ter wereld, zet sterk in op de ontwikkeling van innovatieve producten. De producten zijn niet alleen innovatief, de weg er naartoe evenzeer. Zoals te lezen valt in dit artikel van RTL. 

Een van de voorbeelden die genoemd worden in het bericht is onderstaande bag-in-box cocktail.












Inmiddels al een regelrechte hit omdat iedere bar, ook die zonder barmannen met een cocktaildiploma, cocktails van hoge kwaliteit kunnen serveren. Alle werk is namelijk al gedaan in de fabriek. 

Het bag-in-box concept is trouwens nieuw voor de drankwereld, maar kennen we al jaren van andere toepassingen. Zo is mayonaise, ketchup, etc. al heel lang verkrijgbaar in deze verpakkingsvorm, is dit voor soepen eveneens een beproefd recept, vloeibare zeep is al tijden als bag-in-box verkrijgbaar en ik meen het zelfs al eens gezien te hebben voor smeermiddelen in de automotive industrie.  


dinsdag 27 maart 2012

Het effect van DNA profielen op de datingmarkt

Ik date alleen maar met iemand die als dna-profiel heeft 'goed in balsporten & interesse voor kunst'

In mijn post van gisteren schreef ik al dat we in de toekomst bij de geboorte kunnen beschikken over het volledige dna-profiel van een nieuwe wereldburger. Hiermee wordt het mogelijk om op voorhand aan te geven welke ziektes iemand zal krijgen. En dat het dan nuttig is om een pillen-behandelplan voor te schrijven ter preventie.
Maar ook hier zal het mechanisme optreden dat een vernieuwing van de ene bedrijfstak zijn effect zal hebben op een totaal andere bedrijfstak.
De datingsites van de toekomst zullen dan niet meer werken op basis van zelf opgestelde profielen zoals 'ik ben goed in a en b' maar er zal programmatuur worden ontwikkeld die jouw dna-profiel inleest, verwerkt en dat koppelt aan een dna-profiel van de meeste geschikte partner.
Want in de toekomst weten we niet alleen of iemand vatbaar is voor ziekten, maar kunnen we ook interesses, hobbys en karaktereigenschappen afleiden uit het DNA.
Lang leve mijn dna-partner met serienummer 12.56#12.67QG.&371 uit een onbekend land.

De nieuwe medicijnmannen

Beginnend medisch bedrijf? U heeft een grote kans van slagen als u meteen de DNA-revolutie omarmt. Met de huidige stand van zaken op het gebied van het lezen van DNA ligt ieders medische paspoort en behandelplan voor het oprapen.

In Elsevier Magazine (maart 2012) wordt uiteengezet hoe groot de progressie is in het lezen van DNA. En dat het niet lang meer duurt dat je voor je verjaardag een usb-stick krijgt met daarop je volledige dna-profiel. Op die manier weten we dus al bij onze geboorte wie we zijn en wat we wellicht in de toekomst zullen markeren.
Laat ik eens even de consequenties schilderen. Over enkele decennia is kanker verworden tot een chronische ziekte die we met pillen in de hand houden, kunnen we Alzheimer behandelen, weten we dat iemand zonder mankementen oud wordt en kunnen we dus vanaf dag 1 een behandelplan opstellen.

Het volgende gaat er dan gebeuren. Iedereen krijgt zijn persoonlijke pillenstrip waarop hij vanaf enig moment moet beginnen met slikken. Want de usb-stick met dna voorspelt immers wanneer je moet beginnen met welke pillen. Vanaf je 5e verjaardag mag je ieder jaar even langs het medisch begeleidingsbedrijf die een chip met medicijnen inbrengt om zo op gezette tijden een dosis medicijnen af te kunnen geven.
Voordat de kanker optreedt worden sommige organen al uit genomen en donor-organen ingeplant. Eindigt niemand meer in het ziekenhuis, maar is thuis al de behandeling gestart. En zo ontwikkelt zich een hele medische industrie die preventief behandelt, waardoor we allemaal 100 worden, op ons 80e met pensioen gaan en onze partner uitkiezen op basis van het dna-profiel.

Kun je toch nog een vrouw uitkiezen die jou begrijpt en graag voetballen kijkt. Tot in de volgende eeuw.

maandag 26 maart 2012

iPad en Android scholen

Meer weten over iPad scholen? Kijk maar eens op de site van de Steve Jobs School.

Maurice de Hond is druk bezig om een school op te tuigen die de iPad als het ware door de strot van de leerlingen duwt. Hij noemt het de Steve Jobs school. Een mooie gedachte en zeker de moeite waard om een alternatief voorhanden te hebben. Een experiment dat wellicht nieuwe inzichten verschaft over het leerproces met de iPad aan je lijf vastgeplakt.
Ik stel voor dat we dan maar meteen een Android, Windows 8 en Linux school beginnen. De nieuwe grondslag van de scholen is dan het besturingssysteem van de tablets.

zondag 25 maart 2012

Op zondag gesloten

Ook de digitale winkelwagen blijft leeg vandaag

Iedere trend heeft een tegentrend. Of ze nou even sterk zijn of dat er één van beiden veel sterker is doet niet zo terzake. Als je gaat kijken naar mogelijke toekomstbeelden is het goed om dit gegeven in de gaten te houden en actief te gebruiken bij het bepalen van je strategie. 

Vanavond, zondag dus, zat ik op de bank een beetje met de iPad te spelen in afwachting van Studio Sport. Met het oog op de aanstaande gezinsuitbreiding besloot ik eens een digitaal kijkje te nemen bij Europa's grootste babywinkel (babypark.nl). Onderstaande melding verscheen op mijn scherm.


Eerst was er irritatie (waarom kan ik niet kijken hoeveel zo’n Bugaboo nou eigenlijk kost?), daarna realiseerde ik me dat de beslissing van de directie van Babypark om op zondag naast de tastbare winkel ook de webwinkel te sluiten goed past bij een aantal trends of tegentrends:

De 24-uurs economie versus bewust kiezen om openingstijden beperkt te houden.

Het volgen van de massa versus het behouden van eigenheid.

Je verkoopkanalen “synchroniseren” versus (on)bewust verschil aanbrengen tussen web en fysiek….etcetera (zelf kun je er vast nog wel een aantal bedenken).

zaterdag 24 maart 2012

Zonnebank in de Cloud

Ik ben benieuwd wat de volgende kans en bedreiging zal zijn van zonnebankstudio's.
Een nieuw soort creme's die goed bruinen? Pillen die de huid bruin oppimpen? Of weer terug naar het middeleeuws schoonheidsideaal van een blanke huid?

Een beetje zelfspot is nooit weg en sterkt de geest. Als u belooft het niet door te vertellen zal ik mijn inzicht delen. Afgelopen week heb ik weer lekker mijn jogging-rondjes gemaakt. Drie keer per week, rustig tempo, goed voor de geest en het lichaam. Met de hoge temperaturen kan de korte broek weer aan en, jawel hoor, lichten de witte benen weer op. En net op dat moment, ik rustte uit op mijn bankje, kwam er weer een gedachte binnen, die ik hier even wil delen.

Een zonnebank? Heeft u die nog thuis? Als u groot behuist bent en flink wat geld heeft te besteden waarschijnlijk wel. Maar winkels met zonnebanken zijn al tijden niet meer te bekennen. Ook ik (mijn vrouw eigenlijk) had een zonnebank. Maar ja, je gebruikt em niet echt veel, neemt plaats in en vreet stroom. Wat doe je dan? Precies, verkopen. En af en toe koop je een strippenkaart voor de plaatselijk zonnebankstudio om een beetje bij te kleuren als de lente ontwaakt, zodat je met gekleurde benen door het zomerleven kunt gaan. En dat is nu precies wat er aan de hand is.

Niet meer het bezit van een zonnebank staat centraal, maar de toegang tot een zonnebank is belangrijk. En das in feite hetzelfde als de trend van Cloud-computing. Niet het bezit van een cd is belangrijk, maar toegang tot middels de ITunes store of Spotify. Niet het bezit van een harde schijf is belangrijk, maar toegang tot bestanden ergens op het internet is belangrijk. Niet het bezit van een auto staat centraal, maar de toegang tot een auto. Zie ook hiervoor mijn eerdere post over dit onderwerp.
En zo zijn zonnebankstudio's dus een logische stap. Ik ben wel benieuwd wat de volgende kans en bedreiging zal zijn van zonnebankstudio's.
Een nieuw soort creme's die goed bruinen? Pillen die de huid bruin oppimpen? Of weer terug naar het middeleeuws schoonheidsideaal van een blanke huid?

vrijdag 23 maart 2012

Snuffelen bij Selexyz, kopen bij Bol.com


"Baanbrekende innovaties missen kan dodelijk zijn"

Baanbrekende innovaties herkennen is vitaal voor het overleven van je onderneming. Daarom is het onontbeerlijk om sectoroverstijgend, creatief en zonder rem naar de toekomst(-strategie) te kijken met scenarioplanning als hulpmiddel. Dit geeft geen garantie voor succes, maar maakt je wel bewust van de mogelijke zaken die er kunnen gaan gebeuren.

“Selexyz vraagt surseance van betaling aan.” Deze en woorden van gelijke strekking vinden we vandaag terug in de media.

Iedere leesliefhebber kent Selexyz wel. Mooie locaties, zoals hier in Maastricht in de Dominikanerkerk, een grote voorraad, diversiteit aan boeken en een comfortabele omgeving (lekkere koffie ook trouwens).

Wat doen echter veel, blijkbaar teveel, mensen? Ze struinen de rekken af, kijken, voelen, lezen en dan? Dan gaat men naar huis om vanaf de bank hun zojuist uitgezochte boek te bestellen via Bol.com als “ouderwets” boek of als e-book. Ik beken, ik ben ook schuldig.
Is dat erg voor Selexyz? Niet als de hierboven beschreven groep thuis zou inloggen op de webwinkel van Selexyz en niet die van een concurrent. Selexyz had de kans hiervoor, in 2002 kon men Bol.com voor €200.000,- kopen (zie Elsevier). Dit deed Selexyz echter niet. Toen men zich deze misser realiseerde en in een webwinkel ging investeren was de achterstand op Bol.com al niet meer te achterhalen.

donderdag 22 maart 2012

Spinnen zijn nuttig om synoniemen te ontdekken

In mijn advieswerk (rondom innovatie, strategievorming en aanverwante thema's) stuit ik regelmatig op de problematiek van definities. Definities in de zin van 'het bepalen van de betekenis van woorden'. Ik schenk daar veel aandacht aan om zodoende discussies helder te houden en op basis van de juiste definities vervolgonderzoek te verrichten.

Daarbij stuitte ik vandaag op een leuke optie op synoniemen-net. Het is een krachtig hulpmiddel om definities op basis van synoniemen inzichtelijk te maken. In bijgevoegd voorbeeld zie je de grafische weergave van het woord 'voldoende'.
Probeer het zelf maar eens via deze link.

bron: http://synoniemen.net/grafisch.php

woensdag 21 maart 2012

Innovatie bedreigt Innovatie

Het zal je maar gebeuren. Ben je druk bezig met innoveren en wordt je bedreigt door innovatie. Dat is wat Ziggo momenteel overkomt. Ze hebben de laatste jaren druk aan de weg getimmerd, de mannen van Ziggo. Digitale TV, interactief, HBO-kanaal, Internet (sneller dan ADSL) en Bellen via de kabel. Sinds kort kijk ik ook al TV op mijn iPad (VI) als mijn vrouw zwijmelseries kijkt.
Goed gedaan Ziggo. Maar de twijfel slaat toe.
Wat als Google of Apple TV doorzet? En zal het de mobiele netwerkoperators lukken om de snelheid van mobiel internet te vergroten? Kijken we dan nog TV via Ziggo? Of op mobiele apparaten met een gehuurd film van Apple TV?

Kortom, investeren in het netwerk of ff de kat uit de boom kijken? De opbrengst per huishouden is de laatste jaren in ieder geval toegenomen. Nu nog mijn collega overhalen om toch maar digitaal te kijken en wellicht dat Ziggo dan weer zal investeren. Ik ga vanavond weer lekker een boek lezen.
Die tegentrend wil ik in 2012 verder doortrekken. Dus ..... uit die TV en ga weer lezen.

Bron: Elsevier Magazine, maart 2012

Het zendkanaal verwordt tot Guillotine voor de manager

Als ik dan toch aan het lezen ben (InGovernment, maart 2012), dan pikken we deze ook maar meteen mee. Vooral omdat het mooi aansluit op mijn vorige post.

Rene Jansen, directeur van Winkwaves, schets op een leuke manier hoe de huidige intranetten in elkaar zijn geknutseld. Het is vaak (ik citeer) 'een zendkanaal van de staf, met het dagmenu van het bedrijfsrestaurant, de interne telefoongids en de marktplaats voor tweedehandsspulletjes'.
Hoeveel mooier zou het zijn, aldus Rene Jansen, als ze sociaal ingericht worden zodat medewerkers kennis kunnen delen en online samenwerken. Een prachtig idee toch. Maar Rene vraagt zich terecht af wat dat dan oplevert.

Als ik het in mijn eigen woorden samenvat en mijn eigen kijk daaraan toevoeg dan constateer ik ook dat een sociaal intranet medewerkers sneller kan verbinden, dat de kennis die her en der verspreid is, sneller aan elkaar kan worden gekoppeld. Op die manier wordt er gebouwd aan, zoals Rene dat noemt, collectieve intelligentie. Zelf zou ik daar het begrip collectief geheugen aan willen toevoegen. Dit geheugen zorgt ervoor dat het wiel niet opnieuw wordt uitgevonden.
Door deze mogelijkheden te benutten kunnen medewerkers sneller tot resultaat komen.
De manager zal in deze setting worden overgeslagen en zijn taak als doorgeefluik zal verder, terecht, worden uitgehold.

Het einde van de manager?

Menno Lanting, schrijver van het boek 'Iedereen CEO' geeft in een recent interview aan hoe de rol van de manager verandert.
We kennen natuurlijk de crisis van de middle manager toen 30 jaar geleden de trend werd ingezet om organisaties plat te slaan. Minder lagen en minder managers. Die crisis duurt nog steeds voort omdat de managementlaag verzuimt heeft om haar rol als coach van de medewerker goed in te vullen. Daar waar HRM-afdelingen nog steeds falen en teveel managers benoemen die vanuit de inhoud zijn doorgegroeid en dagelijks vervallen in operationele aansturing op inhoud, daar zal ook de nieuwe trend de huidige manager verder het moeras in drukken. Dat is mijn mening en observatie in veel organisaties. Lanting verwoord in het interview hoe het moeras van de manager uit zal zien.


Een samenvatting:
Volgens Lanting zie je nu al dat er in organisaties twee culturen naast elkaar bestaan. De formele van structuur en hiërarchie en de informele structuur van netwerken en kennis uitwisselen. Medewerkers zijn daar opportunistisch in en gebruiken de structuur die hen het beste uitkomt.
Organisaties moeten zich daarom meer organiseren rondom kennis en knooppunten. En omdat de technologie de uitwisseling van kennis makkelijker maakt, zul je minder management nodig hebben. In de nieuwe organisatie formeren kennismedewerkers als het ware zelf hun team.
De rol van de manager zal zich daarom meer moeten richten op het ontwikkelen van een missie en visie, en daarvan afgeleid het duiden van noodzakelijke kennis en de netwerken die daar bij nodig zijn. Succesvolle professionals moeten van hun manager daarom de instrumenten krijgen om zelf initiatief te kunnen nemen, en verantwoording af te leggen.
Met andere woorden 'We moeten de structuren die hoorden bij de fabrieken van de 20e eeuw afbreken'

bron: InGovernment, maart 2012

maandag 19 maart 2012

Kliekjes op je bord

De kinderen in Afrika worden, denk ik, nog steeds uit de kast getrokken om je kids te dwingen het bordje leeg te eten. En het containergraaien bij supermarkten is ook al jaren ingevoerd aan de linkerzijde van de samenleving. Maar dat je ook een restaurant kunt beginnen met kliekjes, restjes en voedsel dat bijna over de houdbaarheidsdatum is, is nieuw voor mij.


Nou ja, nieuw, ik weet niet of er al een kliekjesrestaurant bestaat, maar op de site van de International Lifestyle Studies Tilburg staat onder het kopje 'Lifestyle' dat een restjesrestaurant waar overschotten van supermarkten het menu bepalen wellicht een nieuwe kans is. Dat past natuurlijk heel goed in de trend van versobering, back-to-basics, tegengaan van verspilling en lokale orientatie.

Creativiteit is meer dan alleen knutselen

Over creativiteit bestaan veel misverstanden. Het is in ieder geval meer dan een mooi schilderij maken of een asbak kleien. Raadpleeg links en rechts (of in het midden) het internet en je vind veel definities en hulpmiddelen om creativeit te definieren en ontwikkelen.
Wil je er structureel mee aan de slag? Neem dan eens een kijkje op de site van het COCD, het Centrum voor de Ontwikkeling van het Creatief Denken.

Onderstaand filmpje over creativiteit heb ik overgenomen van een facebookpost van Frans Bosch (www.takkenwerk.nu) en sprak mij wel aan. Veel plezier met een aantal inspiratietips om je creativiteit te stimuleren.

29 WAYS TO STAY CREATIVE from TO-FU on Vimeo.

dinsdag 13 maart 2012

Emotionele Mathematica

Vanmorgen ontving ik nog een hartelijke mail als antwoord op een verlate nieuwjaarswens. Een bericht dat mij met trots vervult en dat ik graag wil delen.

Geachte heer Van Laar,

Allereerst hartelijk dank voor deze pragmatische en energetische woorden – dit was dan ook een reactie die te verwachten was van een groot erudiet persoon als uzelf. Het doet mij thans deugd om deze vorm van schriftelijke synergie in mij te mogen opnemen. De synapsen binnen mijn frontale cortex zorgden wederom voor een positieve emotionele reactie op uw schrijven.

Om maar direct in te haken op mijn eindscriptie “Emotionele Mathematica in de achterlanden van Birma” – dit is louter een filantropisch project dat met steun van uiteenlopende Birmese conglomeraten wordt voortgezet. Ofschoon de lokale overheden ietwat apocrief dan wel obstinaat reageerden op mijn empirische resultaten, kan ik thans berichten dat de plannen om een heus refectorium te bouwen inmiddels het offertetraject zijn gepasseerd.

Binnen dit project zal tevens een scabreus bouwsel worden opgetrokken dat in de vorm van een reticule zal pronken boven de hoofdstad van dit land. Ik kan u als zijsprong ook bevestigen dat er momenteel geen behoefte is aan uw extreme vorm van xenofilie met de burgerbevolking.

Hoogachtend,
Uw collega Roger (red: op privacyredenen een gefingeerde naam)

Bebaarde Hotspot

Bent u ook een beetje kribbig geworden door de nieuwe abonnementen van onze mobiele provider vrienden. Nu heb ik niet te klagen, mijn baas is zo vriendelijk geweest om een stevige internetbundel te verstrekken. Maar prive, met gemiddeld 4 personen in een huishouden, waarvan iedereen tegenwoordig een gsm in bezit heeft, wordt het al wat prijziger. Dus is het handig als je thuis, met wifi, toch kunt pingen, whatsappen, Wordfeud spelen, iets opzoeken en de mail kunt checken. Dan hoef je niet een internetbundel te kopen.

Maar wat als je door de stad loopt en toch iets wilt opzoeken? Veel steden hebben al gratis hotspots en met een McDonalds in de buurt komt je ook al een tijd. Maar de nieuwste rage, en faciliteit, is de Zwerver-Hotspot. Echt waar. Mooi idee. Vandaag gelezen op nu.nl.

Ik citeer "Tijdens de SWSX-conferentie in Texas maakte Bartle Bogle Hegarty (BBH) meer bekend over het project waarbij daklozen uitgerust worden met mifi-apparaten (red: inderdaad mifi) die een 4G-verbinding mogelijk maken. Burgers kunnen op die manier inloggen op de wifi-hotspot voor 2 dollar per 15 minuten. BBH ziet het als vervanging voor de kranten die daklozen uitdelen. Gebruikers kunnen even het nieuws checken, mail lezen of social media bijwerken, aldus het bedrijf.
Als test werden diverse daklozen in Austin uitgerust met een mifi-apparaatje.
De test is inmiddels stopgezet en kan rekenen op flinke kritiek. Critici noemen het plan smaakloos en verkeerd. Er zijn ook positieve reacties.


In een blog benadrukt BBH dat er geen commercieel belang achter het plan zit en dat alle opbrengsten naar de daklozen gaan. Het bedrijf zegt inspiratie te hebben gehaald uit de verslechterende positie van kranten door de opkomst van online media.
Of het initiatief wordt doorgezet, is niet duidelijk."

Ik vind het geweldig. Dit is wel (vergeef me de bull-shit bingo term) echt 'out-of-the-box' denken.

zondag 11 maart 2012

Wel Fokke, niet Sukke - succesfactoren van Suitsupply

Fokke de Jong is eigenaar van Suitsupply (opgericht in 1998) en vertelt in een interview in NRC waar zijn succes vandaan komt. Er gingen al regelmatig pakken, via verzending naar de USA. Aldus Fokke de Jong. En toen hij er eenmaal zat ontdekte hij pas dat er een niche was voor betaalbare pakken was.

Ik heb zijn succesformule maar eens even doorgenomen en bij deze een opsomming van zijn visie op het succes en een aantal kenmerkende aspecten van zijn onderneming.
- De kwaliteit is (bleek uit een blinde proef door een tweetal Amerikaanse docenten aan de designacademie, in opdracht van de Wallstreet Journal) vergelijkbaar met Armani. (note: Armani kost 3.625 dollar, een pak van Suitsupply slechts 625 dollar). In Europa kosten ze rond de 250 euro.
- Pakken worden ter plekke aangepast. En in iedere winkel zit, goed zichtbaar van buitenaf, een kleermaker. Kleermakers die het vak nog goed beheersen. In London lieten ze met hulp van een treinbord zien hoe laat het pak was gebracht en hoe laat het klaar was. Prompt werd dit gefotografeerd en stond in alle Britse kranten een foto, en dus gratis reclame.
- Ze zijn producent en verkoper. Geen beurzen, vertegenwoordigers of tussenhandelaren
- De organisatie is plat, geen managementlagen die die zich achter hun laptop verschuilen. Iedereen voelt de adem van de markt en de consument in de nek.
- Ondernemen, iets doen. Zo gaf hij aan tijdens een college op Nyenrode. Dus geen bla bla over marktverkenning, productontwikkeling en marketing.
- Winkels op a-typische lokaties. Hetgeen overigens geboren is uit geldnood tijdens de beginperiode, toen dure lokaties niet betaalbaar waren.
- Niet mainstream, non-systematic, er niet bijhoren, uitdager zijn van de gevestigde orde.
- Het gaat om bezieling. Alle medewerkers hebben een neurose in het dna. Ze zijn bijna allemaal tussen de 25 en 35, slank, strak in het pak en extreem hulpvaardig.
- Iedere verkoper loopt rond met een iPad en zien in de klantendatabase precies wat er al in je kast hangt en wat er de vorige keer vermaakt moest worden.
- De jasjes, overhemden en stropdassen liggen in iedere winkel in hetzelfde kleurpatroon.
- Ze geven nauwelijks geld uit aan marketing of sales. Het enige wat ze doen is twee keer per jaar met een fotograaf afzonderen in een ver land om een campagne te bedenken.

Suitsupply heeft vestigingen in Nederland, Belgie, Duitsland, Italie, UK, Letland, Litouwen, USA en China.

Bron: NRC handelsblad, zaterdag 10 maart, 2012.

Tussen de Pool en de professional - en met twee woorden praten

Mijnstudent, om de tuin op te ruimen, het gras te maaien, de schuur op te ruimen. Maar ook om een printer te installeren, schilderijen op te hangen of een boekenkast op te ruimen. Ziedaar de karweitjes waar het bedrijf Mijnstudent groot mee is geworden. Gerard te Velde (28) starte als een tuinman in een gegoede wijk en had al snel tweehonderd klanten. Zijn bedrijf bestaat uit acht fulltimers en vijf parttimers die vraag en aanbod aan elkaar koppelen. Begonnen in 2006 hebben ze nu 5000 klanten.
De klant betaalt 25 euro per uur, de student krijgt daarvan 10 euro.
De klusstudent vult, aldus Gerard, de ruimte tussen de Pool en de professional. Je huurt als het ware een paar uur handige handen.

Waar komt het succes vandaan? "Een groot deel van de klanten is verrast dat ze hun klusser kunnen verstaan, dat hij met twee woorden spreekt en met ze mee kan denken. Ze vinden het gewoonweg leuk ons over de vloer te hebben."

Als het gaat over zingeving noemt Gerard het voorbeeld van de klanten aan de overkant van hun kantoor. Een complex met seniorenwoningen. "We halen woningen leeg en maken die klaar voor de volgende bewoner. En dan sluiten we de wasmachine en de TV aan, én programmeren meteen de televisiezenders.

Hij geeft aan dat zijn hart achter de voordeur ligt. Ik geloof niet in werken om te werken. Ik heb gebroken met 'greed is good' Hij geeft aan dat hij merkt dat de studenten iets willen betekenen voor de samenleving. Zeker nu er minder geld is voor gezondheidszorg, de samenleving vergrijst en ouderen vaak vereenzamen. Ik denk (aldus Gerard) 'Hoe kan ik én een gezond bedrijf runnen én een nuttige bijdrage leveren aan de maatschappij.'

Dan tot slot nog iets over de basishygiëne van het bedrijf: meedenken, er netjes uitzien en beleefd communiceren.

Bron: NRC Handelsblad, tekst Rinskje Koelewijn, met foto's van Lois Cohen.

zaterdag 10 maart 2012

Hoe Google en Apple de automobielindustrie hebben veranderd.

Deze week verscheen er een persbericht van BMW en Vodafone waarin werd aangekondigd dat Vodafone sim-kaarten gaat leveren aan BMW. Zo is èèn van de toepassingen dat in geval het voertuig verongelukt de ambulance wordt gebeld. Maar iedereen kan nog wel een stuk of meer toepassingen verzinnen. Zo kan motorinformatie worden doorgegeven en kan op afstand een motormanagement worden aangestuurd om eventuele defecten op te sporen en te herstellen. Dit kan verder worden geperfectioneerd door gegevens over een defect, waarbij een werkplaatsreparatie dient plaats te vinden, kan worden doorgegeven aan een dichtsbijzijnde dealer die de onderdelen op voorraad heeft en kan direct een werkorder worden ingepland.
Het navigatiesysteem van de auto leidt dan de bestuurder naar de betreffende dealer.

Tot zover is er nog niks aan de hand voor BMW. Wie wilt immers niet zo'n auto? Iedereen toch?
En wat te denken van de ontwikkeling waarmee Volvo druk bezig is; zelfremmende auto's. Geweldig, minder ongelukken, een veilige afstand van elkaar op de snelweg en als iedere auto met dit soort systemen is uitgerust kan de technologie ons helpen om gelijkmatiger met z'n allen over de snelweg te rijden. Dit zal voor Volvo betekenen dat ze, heel waarschijnlijk, meer auto's kunnen verkopen. Of wellicht verdienen aan patenten die rusten op deze techniek.

U heeft nog steeds niet de link gelegd naar Google en Apple? Luister en huiver hoe deze twee bedrijven ervoor hebben gezorgd dat in de tweede helft van deze eeuw de automobiel-industrie totaal is getransformeerd naar een openbaar vervoersysteem waarbij 'n auto geleend wordt als ware het een boek uit de bibliotheek of in Apple's termen 'je het recht op het luisteren van een liedje uit de iTunes store hebt gekocht'.

Door het gebruik van Googlediensten als mail, docs en webbased apps en de populariteit van iCloud van Apple zijn consumenten steeds minder belang gaan hechten aan het bezit van zaken. Waarom een CD kopen als je deze ook vanaf de cloud kunt luisteren? Niet het bezit telt, maar de toegang tot iets telt. Zo zijn CD's, liedjes, geen producten meer, maar is de toegang tot muziek een dienst geworden.
Apple en Google produceren wel nog apparaten en ontwerpen diensten die het mogelijk maken om toegang tot een dienst te krijgen. Zij hebben een kritische massa tot stand weten te brengen met een groep consumenten die de toegang tot 'iets' belangrijk vinden en niet alleen hechten aan fysiek bezit.

Deze zelfde tendens is ook merkbaar in de boekenwereld. Waarom nog fysiek een boek aanschaffen?
En in de toekomst zal dit ook opgaan voor de energiebehoefte van huishoudens. Vroeger had je een kolenhok, met fysieke toegang tot je eigen brandstof, later werd dit aardgas dat van buiten af werd aangevoerd. Steeds meer gaan huishoudens echter zelf energie produceren met windmolens, zonnencollectoren en aardpompen en hebben ze geen fysieke brandstof meer nodig maar toegang tot andere energieproducenten (andere huishouden) die op andere momenten aan het energienet energie leveren.

Een andere stap in deze context is het afschaffen van de auto, waarbij het fysieke bezit van de auto niet meer centraal staat maar de toegang tot een mobiliteitsdienst voorop staat. In de nabije toekomst hebben slechts beperkte groepen mensen fysiek een auto in hun bezit. Op wijkniveau, in de buurt van treinstations en winkelcentra staan 'vervoer-apparaten' die je met je mobiele telefoon reserveert, opent, start en achterlaat op kleine verzamelplekken in wijken. Daar worden ze middels inductieplaten opgeladen, door onderhoudsbedrijven gerepareerd, schoon gemaakt en af en toe voorzien van algenbrandstof.
De afrekening van het gebruik wordt door een mobiele internetconnectie (dankzij de SIM kaart) verzonden naar de intermediair. En op je afrekening van het energiebedrijf, telefoon-bedrijf, Ziggo of een nieuw soort van bedrijf, zie je het gebruik van het vervoerapparaat terug.


Weg met je eigen auto, van bezit naar toegang tot. Dat is wat er gaat gebeuren. Vervoer als een abonnement en dienst. En nu maar voor BMW en Volvo hopen dat de pool van zogenaamde vervoer-apparaten door hen is geleverd.