Mijn mede-blogger en collega was me weer even voor. Getuige zijn post van gisteren. Ook hij werd blijkbaar getroffen door de trend van 'doe maar gewoon' en 'degelijk'. De commercials van klaverblad verzekeringen zijn daar inderdaad een mooi voorbeeld van. En ook de informatie op hun website getuigt van oer-Hollandse degelijkheid. Ook zij begrijpen de Zeitgeist.
Wat dat betreft sluit dat ook aan bij de werkwijze die wij voorop staan, een werkwijze die wordt gekenmerkt door gebruik te maken van oude wijsheden, hergebruik van bewezen methoden, met oog voor nieuwe technieken en inzichten, maar altijd met beide voeten op de grond.
Gaat u in zee met ons dan ontmoet u een tweetal consultants, Carlo en Ruud, werkzaam bij QNH, die uitgaan van gedegen kennis, uw organisatie mobiliseren en overtuigd zijn van de meerwaarde van 'samen leren'. Wij stellen groei en verandering op basis van eigen kracht centraal. Wij geven en delen onze kennis en ervaring om samen te leren en te werken aan een prachtige en krachtige organisatie.
Daarbij gaan we uit van uw DNA en sluiten zo op een natuurlijke manier aan bij datgene waar u goed in bent. Want dat is de reden waardoor u groot bent geworden en uw boterham verdient.
Wellicht dat we voorop liepen toen we dit soort waarheden jaren geleden al verkondigden in onze aanpak. Of is het gewoonweg onze aard van 'gedegen nadenken en standvastig aan de slag'? Betrapt u ons op poespas dan horen we het graag.
Strategiewerkt.nl is mijn elektronisch prikbord om ervaringen en overpeinzingen vast te kunnen leggen in de context van veranderen, vernieuwen en verbeteren. Om deze kennis vervolgens in mijn beroepspraktijk, als strategie consultant en business analist, te gebruiken voor strategievraagstukken.
Posts tonen met het label samenwerken. Alle posts tonen
Posts tonen met het label samenwerken. Alle posts tonen
zaterdag 14 april 2012
dinsdag 27 april 2010
Forced connections
Een firma die olifanten met parachutes dropt. Dat was het begin van een workshop om middels forced connections tot nieuwe bedrijven/ideeen te komen.
Inmiddels borrelt er iets op basis van een heen en weer van mailtjes. Ik weet zeker dat er iets uit gaat komen.
Ik citeer even van de site http://www.koersvastlimburg.nl/
"Vanuit het project "Koersvast Limburg" worden vanaf september 2009 gedurende 1 jaar creatieve workshops onder de naam "Innovatie op koers" aangeboden aan ondernemers, onderwijs, (zorg)instellingen en overheden. Deze partijen worden uitgedaagd om op een onlogische manier verbindingen met elkaar te maken met als doel het vinden van verrassend nieuwe ideeën. Wat kan een pianobouwer leren van een agrariër? Hoe kunnen zorginstellingen iets leren van een horecagelegenheid? Kan een kapper iets leren van de kniptechnieken van een bedrijf in staalplaten, of andersom? Verpakken kun je op veel manieren: een boer verpakt zijn aardbeien in stro, een koekjesfabrikant verpakt zijn product in een vershoudverpakking en een modeontwerper verpakt mensen tegen weer en wind. Waar zitten de aanknopingspunten? Het maken van onlogische verbindingen leidt tot verrassende resultaten.
Tijdens deze interactieve workshops ontmoet u ondernemers die samen met u de bekende paden verlaten en nieuwe ideeën wortel laten schieten. Onder leiding van creativity expert Sjra Puts gaat u in kleine groepen aan de slag met "forced connections".
Inmiddels borrelt er iets op basis van een heen en weer van mailtjes. Ik weet zeker dat er iets uit gaat komen.
Ik citeer even van de site http://www.koersvastlimburg.nl/
"Vanuit het project "Koersvast Limburg" worden vanaf september 2009 gedurende 1 jaar creatieve workshops onder de naam "Innovatie op koers" aangeboden aan ondernemers, onderwijs, (zorg)instellingen en overheden. Deze partijen worden uitgedaagd om op een onlogische manier verbindingen met elkaar te maken met als doel het vinden van verrassend nieuwe ideeën. Wat kan een pianobouwer leren van een agrariër? Hoe kunnen zorginstellingen iets leren van een horecagelegenheid? Kan een kapper iets leren van de kniptechnieken van een bedrijf in staalplaten, of andersom? Verpakken kun je op veel manieren: een boer verpakt zijn aardbeien in stro, een koekjesfabrikant verpakt zijn product in een vershoudverpakking en een modeontwerper verpakt mensen tegen weer en wind. Waar zitten de aanknopingspunten? Het maken van onlogische verbindingen leidt tot verrassende resultaten.
Tijdens deze interactieve workshops ontmoet u ondernemers die samen met u de bekende paden verlaten en nieuwe ideeën wortel laten schieten. Onder leiding van creativity expert Sjra Puts gaat u in kleine groepen aan de slag met "forced connections".
donderdag 15 april 2010
KM in 5 min
Eind vorige eeuw werd Kennis Management (KM) tijdelijk populair. Sindsdien is er veel over geschreven, toch ken ik zelf weinig bedrijven die actief aan Kennis Management doen. Kennis Management zijn methoden en technieken om kennis binnen een organisatie te managen en vast te houden. Omdat zowel Kennis als Management generieke woorden zijn kunnen ze op veel manier uitgelegd worden en hier beperk ik met tot het managen en vasthouden van kennis binnen organisaties.
Zeker als je bedenkt dat de baby boomers de komende jaren met pensioen gaan is het erg relevant om over KM na te denken. Ook het internet heeft de markt transparanter gemaakt zodat de kans bestaat dat goede werknemers elders gaan werken omdat ze benaderd zijn met een “offer they cannot refuse”. Omdat er tijdens de ontwikkeling van KM veel mis is gegaan zijn veel organisaties huiverig om te investeren in het vasthouden van kennis. Door onder andere het verschijnen van het artikel “What’s your strategy for managing Knowledge?” van Morten T. Hansen, Nitin Nohria en Thomas Tierney in 1999 lijkt er consensus ontstaan over het bestaan van twee stromingen of strategieën: Codificeren of personaliseren. Codificeren is kort door de bocht kennis vastleggen zodat het hergebruikt kan worden, personaliseren is kort door de bocht het overdragen van kennis tussen collega’s. Het artikel raadt met klem aan één van beide strategieën te adopteren en niet beide en geeft hiervan ook voorbeelden.
Om de juiste strategie te kiezen zijn er een aantal basisvragen:
· Bied de organisatie gestandaardiseerd producten of maatwerk?
· Is het een volwassen product of innovatief?
· Is er vooral expliciete of persoonsafhankelijke kennis nodig om problemen op te lossen?
Vastlegbare kennis vind je vaak binnen volwassen gestandaardiseerde producten waar vooral expliciete kennis van belang is.
Om actief kennis te managen zul je mensen moeten belonen voor het delen van kennis. Daarnaast dient het managen van kennis door de leiding van het bedrijf gedragen te worden (en niet bij een Staff afdeling zoals hoofd personeelszaken of de IT manager).
Er is ook nog een derde vorm van kennismanagement en juist deze vorm maakt kennis management succesvol ongeacht welke strategie er momenteel gebruikt wordt. Deze vorm faciliteert de andere twee vormen en kan aanvullend zijn in beide scenario’s. Ik noem deze vorm Process Intelligence. Het iteratief verbeteren van gemodelleerde organisatieprocessen. Waar het neer komt is dat de kennis en ervaring van mensen wordt gebruikt om de processen die in een bedrijf uitgevoerd worden te verbeteren. Dit kan pas als de processen vastgelegd worden of gemodelleerd. Een praktijk valkuil is dat processen worden vastgelegd zoals de managers zouden willen dat het proces verliep, niet zoals het in de praktijk wordt uitgevoerd. Het managen van kennis wordt dus vastgelegd in het proces en ook hier wordt dan pragmatisch mee omgegaan, de processen kunnen dus ook verbeterd worden door er Kennis Management onderdelen aan toe te voegen.
Deze vorm van kennismanagement stelt de processen centraal en als gevolg wordt kennis beter geabsorbeerd en hergebruikt.
Actief kennis management zorgt voor onderscheidend vermogen. Onderscheidend vermogen is altijd onderdeel van de strategie van een organisatie. Dus werken aan kennis management is van strategisch belang (deze beweringen zullen onderbouwd worden in een serie artikelen die momenteel geproduceerd worden).
bron: http://www.henrikoppen.nl/2009/11/kennis-management-in-vijf-minuten.html
Zeker als je bedenkt dat de baby boomers de komende jaren met pensioen gaan is het erg relevant om over KM na te denken. Ook het internet heeft de markt transparanter gemaakt zodat de kans bestaat dat goede werknemers elders gaan werken omdat ze benaderd zijn met een “offer they cannot refuse”. Omdat er tijdens de ontwikkeling van KM veel mis is gegaan zijn veel organisaties huiverig om te investeren in het vasthouden van kennis. Door onder andere het verschijnen van het artikel “What’s your strategy for managing Knowledge?” van Morten T. Hansen, Nitin Nohria en Thomas Tierney in 1999 lijkt er consensus ontstaan over het bestaan van twee stromingen of strategieën: Codificeren of personaliseren. Codificeren is kort door de bocht kennis vastleggen zodat het hergebruikt kan worden, personaliseren is kort door de bocht het overdragen van kennis tussen collega’s. Het artikel raadt met klem aan één van beide strategieën te adopteren en niet beide en geeft hiervan ook voorbeelden.
Om de juiste strategie te kiezen zijn er een aantal basisvragen:
· Bied de organisatie gestandaardiseerd producten of maatwerk?
· Is het een volwassen product of innovatief?
· Is er vooral expliciete of persoonsafhankelijke kennis nodig om problemen op te lossen?
Vastlegbare kennis vind je vaak binnen volwassen gestandaardiseerde producten waar vooral expliciete kennis van belang is.
Om actief kennis te managen zul je mensen moeten belonen voor het delen van kennis. Daarnaast dient het managen van kennis door de leiding van het bedrijf gedragen te worden (en niet bij een Staff afdeling zoals hoofd personeelszaken of de IT manager).
Er is ook nog een derde vorm van kennismanagement en juist deze vorm maakt kennis management succesvol ongeacht welke strategie er momenteel gebruikt wordt. Deze vorm faciliteert de andere twee vormen en kan aanvullend zijn in beide scenario’s. Ik noem deze vorm Process Intelligence. Het iteratief verbeteren van gemodelleerde organisatieprocessen. Waar het neer komt is dat de kennis en ervaring van mensen wordt gebruikt om de processen die in een bedrijf uitgevoerd worden te verbeteren. Dit kan pas als de processen vastgelegd worden of gemodelleerd. Een praktijk valkuil is dat processen worden vastgelegd zoals de managers zouden willen dat het proces verliep, niet zoals het in de praktijk wordt uitgevoerd. Het managen van kennis wordt dus vastgelegd in het proces en ook hier wordt dan pragmatisch mee omgegaan, de processen kunnen dus ook verbeterd worden door er Kennis Management onderdelen aan toe te voegen.
Deze vorm van kennismanagement stelt de processen centraal en als gevolg wordt kennis beter geabsorbeerd en hergebruikt.
Actief kennis management zorgt voor onderscheidend vermogen. Onderscheidend vermogen is altijd onderdeel van de strategie van een organisatie. Dus werken aan kennis management is van strategisch belang (deze beweringen zullen onderbouwd worden in een serie artikelen die momenteel geproduceerd worden).
bron: http://www.henrikoppen.nl/2009/11/kennis-management-in-vijf-minuten.html
donderdag 30 oktober 2008
Sinterklaasstick
Korte biografie:
Marc Lammers raakte op jonge leeftijd verslingerd aan hockey. Hij speelde ruim tien jaar op het hoogste niveau (vijf interlands) en bekwaamde zich als tiener reeds in het vak van trainer/coach. Hij is sinds januari 2001 bondscoach van de Nederlandse hockeysters, met wie hij vorig jaar de wereldtitel won in Madrid en dit jaar het Olympisch goud in China.
Innovatie is het wapen waarmee hockeycoach Marc Lammers de afgelopen jaren naam maakte op de (inter)nationale kunstgrasvelden. Zo bedacht hij onder meer de “Sinterklaasstick” en verfijnde hij een techniek bij een aanvallende strafcorner, waarmee hij een eigen werkwoord (‘lammeren’) toevoegde aan het sportvocabulaire.
Opzien baarde de coach van de Nederlandse hockeysters verder met de even omstreden als veelbesproken introductie van technische hulpmiddelen als ‘oortjes’ en de videobril.
Zijn presentaties zijn vernieuwend. Hij maakt daarbij gebruik van mooie videobeelden uit de praktijk. Marc Lammers maakt op originele wijze een link naar onze bedrijfstak.
Hieronder volgt een aantal voorbeelden van vragen over het onderwerp “Samenwerken en verandering”:
- Als je gaat samenwerken, hoe kom je dan tot de keuze voor de beste vorm van die samenwerking?
- Hoe organiseer je een constructieve samenwerking?
- Ervaringen met samenwerkingsverbanden leren dat het succes ervan in hoge mate samenhangt met de vaardigheden van de mensen en de organisaties die deelnemen aan een samenwerking.
- Hoe krijg je de medewerkers zover dat ze “het oude vertrouwde” (bekende en vertrouwde manier van werken) “vrijwillig” loslaten?
- En hoe organiseren we onszelf zodanig dat we onze samenwerkingsambitie ook kunnen waarmaken?
bron: intranet
Marc Lammers raakte op jonge leeftijd verslingerd aan hockey. Hij speelde ruim tien jaar op het hoogste niveau (vijf interlands) en bekwaamde zich als tiener reeds in het vak van trainer/coach. Hij is sinds januari 2001 bondscoach van de Nederlandse hockeysters, met wie hij vorig jaar de wereldtitel won in Madrid en dit jaar het Olympisch goud in China.
Innovatie is het wapen waarmee hockeycoach Marc Lammers de afgelopen jaren naam maakte op de (inter)nationale kunstgrasvelden. Zo bedacht hij onder meer de “Sinterklaasstick” en verfijnde hij een techniek bij een aanvallende strafcorner, waarmee hij een eigen werkwoord (‘lammeren’) toevoegde aan het sportvocabulaire.
Opzien baarde de coach van de Nederlandse hockeysters verder met de even omstreden als veelbesproken introductie van technische hulpmiddelen als ‘oortjes’ en de videobril.
Zijn presentaties zijn vernieuwend. Hij maakt daarbij gebruik van mooie videobeelden uit de praktijk. Marc Lammers maakt op originele wijze een link naar onze bedrijfstak.
Hieronder volgt een aantal voorbeelden van vragen over het onderwerp “Samenwerken en verandering”:
- Als je gaat samenwerken, hoe kom je dan tot de keuze voor de beste vorm van die samenwerking?
- Hoe organiseer je een constructieve samenwerking?
- Ervaringen met samenwerkingsverbanden leren dat het succes ervan in hoge mate samenhangt met de vaardigheden van de mensen en de organisaties die deelnemen aan een samenwerking.
- Hoe krijg je de medewerkers zover dat ze “het oude vertrouwde” (bekende en vertrouwde manier van werken) “vrijwillig” loslaten?
- En hoe organiseren we onszelf zodanig dat we onze samenwerkingsambitie ook kunnen waarmaken?
bron: intranet
Abonneren op:
Posts (Atom)