Mentaal model als strategie-instrument

In mijn vorige post heb ik het gehad over mentale modellen en hoe die kunnen bijdragen aan het succes van een organisatie.
Mentale modellen, onderdeel van de strategie koolkit, zijn daarbij niet alleen een hulpmiddel om efficiënt te werk te gaan maar ook een hulpmiddel om de informatie die daarbij hoort boven water te krijgen.

In de literatuur over strategievorming komt dit aspect terug bij de zoektocht naar de zogenaamd capabilities van een onderneming. Capabilities is zoiets als wat heb ik aan boord waardoor ik beter ben dan de ander?. Maar ook, en vooral, hoe weet ik dat dit de zaken zijn die me ook echt voordeel opleveren. Capabilities schuilen in processen, systemen, mensen, afstemming met de omgeving (alignement) en duurzaamheid.
Vertaal dit naar voorbeelden uit de sport en zie dan voor je hoe je als technisch directeur kunt inschatten of een aankoop past binnen het elftal. Of als trainers-coach, hoe een oefening of tactiek bijdraagt aan het rendement van een team, gegeven de individuen van een elftal. In bedrijven gaat het dan over wie neem ik aan, gegeven mijn huidige team en toekomstige markten? Welke processen verdienen aandacht, welk systeem moet ik vernieuwen? En uiteindelijk, denkend over de balanced scorecard, hoe weet ik of mijn meetgegevens in lijn zijn met mijn veronderstellingen en acties?

Al die zaken die je aan boord hebt kun je inkopen of ontwikkelen. En vereisen dus een bijna perfecte kennis over het weten van het hoe en het weten van het waarom. En omdat perfecte kennis niet bestaat, ook niet in de wis- en natuurkunde, is de zoektocht en het onderzoek naar het hoe en waarom van de vaardigheden van een onderneming een permanente exercitie die ondergebracht is in het strategieproces.

Nog benieuwd naar een leerzame uitleg? Volg dan eens de cursus Foundations of Business Strategy, gegeven door Michael J. Lenox.