Zet een tafelvoetbalspel op de werkvloer

De afgelopen maanden heeft Strategiewerkt het een beetje druk gehad. En dus was er zendstilte op ons blog. Vandaag pakken we de draad weer op een gaan we weer aan de slag. Het eerste onderwerp ... openbaringen en tafelvoetbal. Met dank aan Ad van Iterson die vandaag in Limburgonderneemt, een artikel van Nicole Mulders, de ruimte krijgt om het begrip Epifanie* te beschouwen

Een epifanie, een plotselinge openbaring, leidt, volgens van Iterson, en ik geef hem natuurlijk uit eigen ervaring graag gelijk, tot creativiteit en innovatie op de werkvloer. Wellicht heb je het zelf wel eens meegemaakt. Ik in ieder geval wel. Je staat onder de douche, staat stil bij n stoplicht, luistert naar de radio of in een onbewaakt ogenblik naar buiten kijkt en plots is er een soort van diep inzicht, nieuw idee of gevoel van bevrijding. Volgens van Iterson heeft het altijd een kenniselement in zich, is het een emotie en inzicht samen. Het moment is ook zo weer weg. En je krijgt het gevoel van 'nu weet ik het, nu snap ik het'. Vervolgens gaat de auteur van het artikel nog in op de manier om deze inzichten op te wekken.

Zelf wakker ik inzichten aan door visuele meetings voor mezelf, collega's en teams te organiseren. Ik heb daar al een keer over geschreven naar aanleiding van het boek Visuele meetings van David Sibbet. Mijn voornaamste wapens zijn whiteboarden, 3M notes, stiften en schilderstape. Door daar een flinke portie humor, naïviteit en stiltes door heen te gooien komt iedereen los en ontstaan er snel goede ontwerpen, mooie schema's en bruikbare oplossingen. Het is zonde dat anderen om mij heen nog steeds snel naar de mail, Word of Powerpoint grijpen. En zo de kracht en energie van collega's de nek omdraaien.

Mijn laatste openbaring? Die ontstond op weg naar huis toen Radio 1 aanstond en iedere minuut de aardbeving in Nepal werd besproken; Een nieuw schoolvak genaamd actualiteits- & omgevingskunde. Mijn dochters klagen over de onzinnige informatie tijdens de vakken aardrijkskunde en geschiedenis, en recent over aardlagen en platentectoniek. Afschaffen die vakken. Men neme een aardbeving in Nepal, de opkomst van IS, onlusten in Baltimore, het jaar van de Mijnen, IBA, Grexit of de Krim annexatie en we kunnen zo een heel schooljaar vullen met relevante onderwerpen die de docent en de leerling kan aanvliegen vanuit de disciplines aardrijkskunde, geschiedenis. Maar ook vanuit maatschappijleer, natuurkunde en techniek. Nog een saus burgerschapvorming en filosofie over de onderwerpen heen gooien en je leert meer dan het droog opsommen van grondsoorten en klimaatgebieden. Een epifanie voor mij.
Dus, morgen maar eens even langer onder de douche gaan staan om te zien of er een openbaring tot mij komt.


* bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Epifanie_literatuur
Epifanie is een literaire term die voortgekomen is uit het religieuze begrip epifanie. De term is het equivalent van 'plotselinge, verwarrende openbaring'.
Het is een zich aan de ratio onttrekkende, plotselinge, kortdurende, diep inwerkende ervaring waarin een zintuiglijk waarneembaar element in de gewone, alledaagse werkelijkheid een niet binnen een gangbaar kader te plaatsen reactie oproept bij wie het ondergaat.
Ondanks het gegeven dat de literaire term nog altijd een religieuze lading heeft, is de seculiere betekenis inmiddels dominant geworden. Van het literaire gebruik van de term epifanie is voor het eerst sprake in een verhaal van James Joyce met de titel Stephen Hero (gepubliceerd in 1944). Van de hoofdpersoon wordt aangegeven wat hij onder een epifanie verstaat:
"By an epiphany he meant a sudden spiritual manifestation, whether in the vulgarity of speech or of gesture or in a memorable phase of the mind itself."