The world according to Jerry

Het is toch 'the world according to Garp'? Tuurlijk, maar net zoals in de leefwereld van Garp een veelheid van personages langs trekt, zo trekt er ook een veelheid van personen langs in de wereld van Jerry Luftman. Even uitleggen, Jerry Luftman is de grondlegger van het, hoe verrassend ... het Luftman model, waarin hij de wereld van afstemming tussen de business en IT inzichtelijk maakt. Ongeveer zo iets als 'wanneer kunnen wij goed samenwerken en zorgen we dat IT bijdraagt aan de verkoop van spullenboel aan klanten?' En dan is het niet verwonderlijk dat er heel veel wensen en meningen zijn, van heel veel personen, die allemaal wel iets willen, zeggen of denken. Jerry helpt ons om al die betrokkenen op een dynamische manier met elkaar te verbinden en systematisch te werken aan een betere inzet van IT.

Tijd om eens een onderdeel van het model bij de kop te pakken, nl. het onderdeel competenties.
Welnu, Luftman, vraagt zich af in hoeverre competenties van medewerkers ontwikkeld zijn om effectief te zijn. In de klassieke wereld, ook anno 2015 nog steeds van toepassing, wordt dan de vraag gesteld 'spreken de IT-ers de taal van de business'. Luftman voegt daar gelukkig(!) aan toe 'begrijpen de mensen van de business de relevante technologische concepten' En dat is een wijze aanscherping. Omdat het bij gebruikers nog wel eens schort aan betrokkenheid, begrip en methodische aanpakken om, bv. een applicatie kosteneffectief en wendbaar in elkaar te sleutelen.
Waar vroeger de boekhouder zelf de rekenmachine aanschafte, begreep en bediende, is er nu vaak een gapend gat tussen de wens van de gebruiker en het apparaat (de applicatie) dat de gebruiker denkt nodig te hebben. En dus een dure mismatch.

Veel geziene symptoom,en metafoor, is dat van het zwitsers zakmes. Waar de bouwvakker voor iedere handeling een apart instrument heeft, denk een gebruiker vaak dat alles in één applicatie moet worden gestopt, het zwitsers zakmes. Het middelenvrij denken is dus niet goed ontwikkeld. Welnu, terug naar Jerry, als de metafoor van het zakmes wordt begrepen, kan de gebruiker met een andere bril naar applicaties kijken en kunnen ontwikkel- en onderhoudskosten van IT afnemen. Bij gebruik van autonome applicaties, met gebruik waar ze voor bedoeld zijn, hoef je geen dwarsverbindingen te leggen met andere systemen en kunnen de touwtjes niet in de war raken.
En waar veel organisaties eenzijdig de IT-er op stage sturen bij de business verzuimen ze om de business op stage bij IT te sturen. Dat is wellicht al een makkelijk uit te voeren actie om de alignement te vergroten. Met dank aan Jerry.